اندیشه های کلامی شیخ طوسی جلد 1 صفحه 49

شیخ طوسی در تفسیر آیه: «.. ان الله لایخلف المیعاد»(1) گوید که خداوند خلف وعد و وعید نخواهد فرمود.

شیخ طوسی در معنای وعد گوید: خبری است که متضمن نفع از خبردهنده باشد و وعید: خبری است که متضمن ضرر از خبردهنده باشد.

وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات لهم مغفره و اجر عظیم».(2)

شیخ طوسی گوید: آیه «انی ارید ان تبوء باثمی و اثمک فتکون من اصحاب النار»(3) دلالت دارد بر اینکه وعید به وسیله آتش است، لاغیر؛ همچنانکه وعد به وسیله ثواب خواهد بود. او وعید را شامل آنها که حق را بدانند یا ندانند، می داند. دلیلش آیه «و ان تطع اکثر من فی الأرض یضلوک عن سبیل الله أن یتبعون الا الظن و آن هم الا یخرصون»(4) می باشد.

ج 1، ص 441

ج2، ص18، 347، 406، 407.

ج3، ص338، 462، 496.

ج 4، ص 210، 269.

ج 5، ص 353.

ارجاء:

شیخ می فرماید: فساق اهل نماز و معصیت کاران مستحق عقابند، لکن ممکن است خداوند تفضلا آنها را ببخشد. (ج6، ص67، 71.)

شیخ طوسی در ذیل آیه: «و آخرون مرجون لأمر الله اما یعذبهم و اما یتوب علیهم و16

1- آل عمران/ 9
2- مائده / 9
3- مائده / 29
4- انعام/ 116