اندیشه های کلامی شیخ طوسی جلد 1 صفحه 56

ج6، ص488، 523.

او تکلیف را مخصوص مردم این دنیا می داند و گوید: اهل آخرت مکلف نیستند. (ج6، ص305، سطر 17.)

شیخ طوسی در این زمینه مطالب مشروحی ذکر کرده است که به منظور اختصار، از بیان آن خودداری شد:

١. شیخ طوسی تکلیف مالایطاق را جایز نمی داند.

2. تکلیف الهی را عبارت از اراده چیزی می داند که دارای رنج و مشقت است.

٣. آیه: «لانکلف نفسا إلا وسعها»(1) را دلیل روشنی بر بطلان قول جبریه می داند.

4. غرض از تکلیف را استحقاق ثواب می داند.

ج 5، ص 432.

ج6، ص083

شفاعت:

شیخ طوسی شفاعت را مخصوص مؤمنان گناهکار می داند و گوید: پیغمبر و امام و صلحای امت می توانند شفاعت کنند.

ج 1، ص 213، 444.

ج2، ص306، سطر 13.

ج3، ص083

ج9، ص33، 37، 65.

او می فرماید: جهنم بر کافران و فاق محیط است.

ج5، ص 271، سطر 16.52