مسائل جدید کلامی صفحه 197

فصل سیزدهم: آزادی بیان و عقیده

اشاره

واژه «آزادی»، شیرین ترین واژه ای است که گوش روزگار آن را شنیده است. تو گویی آزادی الهام بخش جستن از قفس، و رهیدن از زندان و گسستن قید و بند بندگی است. اگر مفهوم «آزادی»، همین باشد، کدام انسان است که به آن عشق نورزد؟ و قلبش برای آن نتپد؟ و دلداده آن نباشد؟ و چه بسا جان خود را در راه آن نبازد؟

در طول تاریخ، آزادی موقعیت و منزلت خود را در قلوب انسان های والا حفظ نموده و می توان گفت عمری به بلندای عمر انسان دارد، حتی مستندترین انسان ها برای تحکیم پایه های حکومت های خودکامه خود، از این واژه بهره می گیرند و با مغالطه و پشت هم اندازی، محدودیت ها را مایه تأمین آزادی جلوه می دهند و در حقیقت از این واژه مقدس بر ضد آن بهره می گیرند. واژه ای که آزادی خواهان واقعی دلداده آن هستند، آلت دست