کتابخانه بالقرآن

فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 103

صفحه 103

وقتی خبر حکم ظالمانۀ حکمان به امام رسید،امام برخاست و طی خطابه ای چنین فرمود:آگاه باشید!این دو نفر که شما آنها را به عنوان حکم برگزیده بودید،حکم قرآن را پشت سرشان انداختند و آنچه را که قرآن میرانده بود زنده کردند و هرکدام بیرون از هدایت خداوند،پیروی هوای خود کردند و بدون برهان روشن و بدون سنت جاری حکم کردند و در حکم خود اختلاف کردند و هیچ یک از این دو به حق راه نیافتند.پس خداوند و پیامبرش و مؤمنین صالح از آنان بیزارند.برای رفتن به طرف شام آماده شوید و مهیا گردید.صبحگاهان-به خواست خدا-در پایگاه خود حاضر باشید.آنگاه پایین آمد و به خوارج مستقر در کنار نهر نوشت:«بسم الله الرحمن الرحیم،از بندۀ خدا علی امیر المؤمنین به زید بن حصین (1)و عبد الله بن وهب و همراهانشان.اما بعد:این دو نفر که ما آنها را به داوری پذیرفته بودیم خلاف کتاب خدا رفتار نمودند و بیرون از هدایت خدا،پیروی هوای خود کردند و به سنت عمل نکردند و حکم قرآن را به اجراء نگذاشتند.

پس خدا و رسولش و مؤمنان از آنان بیزارند.وقتی نامه ام به شما رسید،به سوی من بشتابید که ما به طرف دشمنان مشترکمان روانیم و بر همان کار که بودیم هستیم

1- 1) -این شخص از آنهایی بود که حکمیت را بر امام تحمیل کردند و با مسعر بن فدکی و بیست هزار نیروی مسلح با سلاحهای برهنه،شمشیرها بر گردن نهاده در حالی که پیشانیها از کثرت سجده پینه بسته بود نزد امام آمدند و او را نه امیر المؤمنین که به نام صدا زدند:ای علی!وقتی تو را به کتاب خدا دعوت می کنند اجابت نما... وقعه صفین:560،عبارت آن قبل از این گذشت.