فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 24

-1

اشاره

نبرد با ناکثین

جنگ جمل

اشاره

نکث در لغت به معنی نقض بیعت است و مراد از جنگ با ناکثین،جنگ با طلحه و زبیر است که بیعت امام را نقض کردند و گروهی از مردم نیز یا با ترغیب یا با تهدید بدآنها پیوستند.در آغاز خلافت،طلحه و زبیر نزد علی آمدند و گفتند:ای امیر مؤمنان! خود می دانی که در زمان خلافت عثمان بر ما جفا شد و از تمایل عثمان به بنی امیه هم خبر داری و حالا که خداوند تو را پس از او خلیفه کرده است بعضی کارها را به ما واگذار کن.امام در جواب فرمود:به قسمت خداوند راضی باشید تا نظرم را بعدا باز گویم و بدانید که من هیچ یک از اصحابم را در این امانت شریک نمی سازم مگر این که دینداری و امانتداریش نزد من مورد پسند و نیاتش برایم آشکار باشد.آنان که چنین دیدند مأیوس شدند و از امام خواستند که به آنها اجازه دهد تا عمره به جا آورند (1)آنها با ناراحتی از نزد امام بیرون آمدند در حالی که برای نقض بیعت اندیشه می کردند.در همین گیرودار نامۀ معاویه به آنها رسید که آنان را به نقض بیعت دعوت نموده بود و گفته بود که اهل شام با آنها بیعت کرده اند.آنان هم فریب نامه (2)را خوردند و به بیعت شکنی خود راسختر شدند.آنگاه بر علی وارد شدند و اجازۀ عمره خواستند.از آنان پرسید:چه عمره ای را اراده کرده اید؟آنان قسم یاد کردند که جز عمره چیزی را در نظر ندارند.حضرت فرمود:شما قصد عمره ندارید؛قصد فتنه آفرینی و پیمان شکنی دارید.

دوباره سوگند یاد کردند که قصد مخالفت و پیمان شکنی ندارند و جز انجام عمره، اندیشه ای در سر ندارند.حضرت فرمود:بیعتتان را بار دیگر تکرار نمایید.آنان نیز با شدیدترین و محکمترین عهد و پیمان.بیعت را تکرار کردند.آنگاه امام به آنان اجازه