فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 26

ما تو را در کشتن او اطاعت کردیم.نزد ما قاتل او کسی است که دستور داده است.

شمشیر بر سر ما نیفتاد و شمس و قمر ما نگرفت(کنایه از آنکه حقیقت بر ما پوشیده نیست).

عایشه به مکه بازگشت و بر در مسجد فرود آمد و سوی حجر رفت و در آنجا خود را مستور کرد.مردم دورش را گرفتند و او خطاب به مردم گفت:ای مردم!عثمان مظلوم کشته شد و به خدا سوگند من انتقام خون او را می گیرم. (1)

طلحه و زبیر پس از آنکه از علی اجازه گرفتند،مدینه را ترک کردند و به مکه رفتند.قبل از این بین آنان و عایشه رابطۀ محکمی برقرار بود که براساس آن بر ضد علی نقشه می کشیدند.وقتی خبر نقشه کشیهای طلحه و زبیر و نقض عهد آنان و آمادگی آنان برای جنگ به علی رسید،بعضی از اصحاب یادآور شدند که چرا آنان را تعقیب نکردید.علی در جواب فرمود:«به خدا سوگند من مانند کفتار نیستم که با آهنگ خوابش کنند و فریبش دهند تا شکارش کنند؛تا زنده ام با یاری جویندۀ حق،رویگردان از حق را و با فرمانبردار یکدل،نافرمان بددل را می کوبم.» (2)

خروج شیخین و عایشه از مکه:

دسیسه گران و گروهی از دشمنان امام بر آن شدند که به طرف بصره حرکت کنند و برای مبارزۀ مسلحانه در آنجا سنگر بگیرند.

قبل از این عبد الله بن عامر والی عثمان بر بصره،پیش از آن که جاریه فرزند قدامه سعدی از مردم برای علی بیعت بگیرد و عثمان بن حنیف انصاری از طرف علی برای جمع آوری خراج بدانجا بشتابد،از بصره فرار کرده بود.

در همان زمان یعلی بن میته،عامل عثمان از یمن به مکه بازگشت و در مکه عایشه و طلحه و زبیر و مروان بن حکم و تعداد دیگری از بنی امیه را ملاقات کرد.او از کسانی بود که مردم را به خونخواهی عثمان تحریک می کرد.او اسب و سلاح و چهارصد