- مقدمۀ مؤلف: 1
- اشاره 5
- 2-بذل و بخشش های بی حد و حصر از بیت المال به بنی امیه: 11
- علل شورش علیه خلافت عثمان 11
- 1-تعطیل نمودن حدود الهی: 11
- 3-تأسیس حکومت اموی: 12
- 5-پناه دادن به تبعیدیان پیامبر: 13
- کشته شدن خلیفه،عثمان: 14
- گردهمایی مهاجرین و انصار برای بیعت با علی(علیه السّلام): 15
- اشاره 19
- اشاره 24
- اشاره 24
- جنگ جمل 24
- رفتن عایشه به مکه: 25
- خروج شیخین و عایشه از مکه: 26
- حرکت علی به طرف بصره: 28
- در آستانۀ جنگ جمل: 31
- خطبۀ امام در روز جمل: 33
- اشاره 36
- اشاره 36
- خلافت هدف نهایی معاویه: 36
- جنگ صفین 36
- اشاره 39
- 1-ارتباط با عمرو بن عاص: 39
- 3-استمداد از افراد بانفوذ: 40
- 2-پیراهن خونین عثمان: 40
- 4-نامه های معاویه برای افراد موجّه: 42
- تلاشها و کوششهای علی(علیه السّلام)برای خاموش کردن آتش فتنه: 43
- بازپس گیری شریعۀ آب از سربازان معاویه: 45
- حرکت معاویه به طرف صفین: 45
- اول تحمیل حکمیّت و بعد تحمیل حکم: 52
- موافقتنامۀ صلح یا پیماننامۀ تحکیم: 56
- اشاره 60
- خبر دادن پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)از فتنۀ خوارج: 65
- اشاره 66
- پرسش اول : پرا خوارج به ظاهر امر فریفته شدند 66
- پرسش دوم:چرا پس از تحمیل حکمین بر علی علیه السلام از آن برگشتند؟ 68
- اشاره 75
- الف:رویارویی با علی(علیه السّلام): 77
- ب-تکفیر علی و یارانش: 78
- اشاره 78
- ج-کشتن بی گناهان: 78
- 1-امام موضعش را دربارۀ تحکیم مشخص می کند: 80
- 2-با آنها مانند سایر مسلمانان رفتار نمودن: 80
- 3-فرستادن افراد سرشناس برای بازگرداندن آنها از گمراهی: 81
- اشاره 85
- اشاره 102
- تلاش برای حفظ جان آنها: 110
- درآوردن چشم فتنه: 112
- پیشگویی امام پس از قلع و قمع خوارج: 113
- کلام دیگری از امام دربارۀ خوارج: 115
- اشاره 117
- 1-قیام خریت بن راشد ناجی: 118
- 2-قیام اشرس بن عوف شیبانی: 120
- 4-قیام اشهب بن بشر: 120
- 3-قیام هلال بن علفه: 120
- 6-قیام ابو مریم تمیمی: 121
- اشاره 121
- چه چیزی باعث دگرگونی اوضاع در آخر جنگ صفین شد؟ 125
- نتیجه: 125
- اول:حاکمیت حس اعتراض جویی بر قاریان کوفه 126
- سبب اصلی دگرگونی اوضاع دو چیز بود: 126
- دوم:وجود ستون پنجم در سپاه امام: 134
- اشاره 138
- آیا تعصب قبیله ای،اشعث را به مخالفت واداشته بود؟ 140
- اشاره 140
- 1-قیام فروه بن نوفل: 146
- اشاره 147
- 2-قیام شبیب بن بجره: 147
- خوارج و مغیره بن شعبه،حاکم معاویه در کوفه: 148
- 3-قیام معین خارجی: 149
- 4-قیام ابو مریم آزاد شدۀ بنی حرث بن کعب: 149
- 6-قیام مستورد: 150
- اشاره 153
- 8-قیام حیان بن ظبیان سلمی: 153
- 7-قیام بردگان به نفع خوارج: 153
- خوارج در بصره: 154
- 10-قیام قریب بن مره و زحّاف طایی: 155
- 11-قیام زیاد بن خراش عجلی: 156
- 12-قیام معاذ طایی: 156
- 14-قیام عروه بن أدیّه: 158
- اشاره 159
- سیاست زیاد برای نابودی خوارج: 162
- اشاره 166
- اما فرقه های آنها: 167
- اشاره 167
- پیروان نافع بن ازرق،مقتول در سال 65: 171
- اشاره 171
- استفادۀ خوارج از آشفتگی اوضاع: 172
- نامۀ نجده به نافع: 176
- اشاره 176
- جواب نافع از نامۀ نجده: 177
- نامۀ نافع به خوارج بصره: 179
- اشاره 192
- الف-عوفیه: 195
- اشاره 195
- ب-اصحاب تفسیر: 195
- فرقه های دیگری از بیهسیه 195
- ج-اصحاب سؤال: 195
- اشاره 198
- فرقه های اصلی خوارج: 201
- اباضیه در کتابهای مقالات و تاریخ: 204
- اشاره 204
- پیروان عبد اللّه بن اباض متوفی 86: 204
- اباضیه در کتابهای نویسندگانشان: 210
- آیا اباضیه از خوارج است؟ 210
- نظر ما در موضوع: 215
- اشاره 233
- 1-صفات خدا زاید بر ذات نیست: 234
- 2-امتناع رؤیت خداوند سبحان در آخرت: 236
- 3-قرآن حادث است و قدیم نیست: 239
- 4-شفاعت،دخول سریع به بهشت: 243
- 5-مرتکب گناه کبیره کافر نعمت است؛نه کافر دین: 245
- 6-قیام علیه حاکم ستمگر: 249
- 7-تولّی،تبرّی،توقف: 251
- اشاره 251
- تتمه: 260
- 8-دیدگاه اباضیه دربارۀ صحابه: 261
- اشاره 261
- فتواهای خلاف کتاب و سنت 265
- نتیجه: 271
- مسالک دین نزد اباضیه: 272
- تعریف عزّابه: 275
- عزّابه: 275
- ریشۀ کلمه عزّابه: 275
- پایگاه عزّابه: 276
- معنی کلمۀ حلقه: 276
- 5-نمایندگان اوقاف: 277
- 1-شیخ عزابه: 277
- 4-مؤذن: 277
- اشاره 277
- 6-معلمان: 277
- 2-مشاوران: 277
- تعداد اعضای هیئت: 277
- شرایط عضویت: 278
- 7-حقوق مردگان: 278
- وظایف شوری: 279
- مجلس عزّابه کجا تشکیل می شود: 280
- انتخاب اعضای شورا: 282
- مجازات عزّابی: 283
- نظام عزّابه چگونه شکل یافت: 284
- نصیحتی به اباضیه 285
- اشاره 291
- 1-عبد اللّه بن اباض،بنیانگذار مذهب: 292
- ظهور سیاست میانه روی پس از شهادت امام: 292
- اشاره 292
- نظر دیگر درباره بنیانگذار: 297
- اشاره 300
- 2-جابر بن زید عمانی أزدی: 300
- فقه جابر بن زید: 307
- 3-ابو عبیده مسلم بن ابی کریمه(ت حدود 158 ه.): 308
- اشاره 308
- اساتید او: 309
- شاگردان او: 309
- اشاره 310
- 4-ابو عمرو ربیع بن حبیب فراهیدی: 310
- ثلاثیات: 311
- چاپهای الجامع الصحیح: 312
- اشاره 315
- قرن اول: 317
- قرن دوم: 317
- قرن چهارم: 318
- نامۀ عبد اللّه بن اباض به عبد الملک بن مروان: 319
- اشاره 339
- 1-حکم تحکیم در جنگ صفین: 341
- اشاره 341
- تحکیم و تدخّل در موضوعی که حکم آسمانی دارد: 342
- دیگری گناه کرده و شما مرا مجازات می کنید! 345
- روایات غیر معروف دربارۀ حکمیت: 360
- آیا خوارج انصار و شیعۀ علی بودند؟ 364
- 2-حکم مرتکب کبیره از جهات سه گانه: 371
- اشاره 371
- جهت اول:آیا مرتکب معاصی مشرک است؟ 373
- اشاره 373
- دلایل ازارقه بر شرک بودن معاصی: 376
- جهت دوم:مرتکب معاصی مؤمن است یا کافر؟ 378
- اشاره 378
- دلایل خوارج بر این که ارتکاب معاصی کفر است: 381
- حاصل سخن امام: 394
- جهت سوم:مرتکب کبیره و خلودش در آتش: 394
- حکم مخالفان نزد خوارج: 397
- ایمان کم و زیاد می شود: 399
- اشاره 400
- 3-دیدگاه خوارج دربارۀ قیام علیه حاکم ستمگر: 400
- اول-در لزوم و عدم لزوم اطاعت از حاکم ستمگر: 401
- اشاره 401
- دوم-در لزوم قیام علیه حاکم ستمگر: 405
- 4-تقیه در قول و عمل: 411
- اول:آنچه که شناخت آن در مجال عقیده واجب است: 416
- اشاره 416
- دوم:آنچه که دانستنش در محدودۀ شریعت واجب است: 421
- 6-حکم دار: 422
- اشاره 424
- نتیجه: 426
- بررسی هردو دلیل: 427
- اشاره 427
- 1-فرزندان مشرکان: 428
- اشاره 431
- 2-ازدواج با زنان مشرک: 431
- اول:ازدواج با زن مشرک: 432
- 3-ازدواج با زن کافر غیر مشرک: 433
- 1-عکرمۀ بربری(ت105/): 441
- اشاره 441
- 2-قطری بن فجائه(ت78/): 444
- 4-طرماح بن حکیم(ت 125): 449
- 5-ضحاک بن قیس: 449
- 6-معمر بن المثنی(110-213): 451
- مجاز القرآن،تألیف ابو عبیده: 454
- روایات وارده دربارۀ خوارج: 455
- الف 479
- ب 480
- ت 480
- ح 481
- ج 481
- ذ 482
- ر 482
- س 482
- ص 483
- ض 483
- ش 483
- ع 483
- ف 484
- ک 484
- غ 484
- م 485
- منابعی که در ترجمه مورد مراجعه قرار گرفته اند: 486
- ن 486
- و 486
بدان عمل می شود-کارهای عملی نظیر تدریس یا وکالت مسجد یا شرکت در رسیدگی به امور مردگان به او واگذار می شود.باید دانست که عضو جدید کوچکترین فرد عزّابه به حساب می آید هرچند سن او از دیگران بیشتر باشد و باید او در خدمت بقیۀ اعضا باشد.
او به مدت سه روز با عزابی قبلی-کسی که قبل از او کوچکترین عزّابی محسوب می شد -همراه می شود تا در این مدت با آداب خدمت عزّابه آشنا شود.از آنجا که آن فرد رئیس مستقیم او به شمار می آید باید وقتی که جلسه تشکیل می شود عضو جدید پایین تر از او بنشیند...رعایت ترتیب نشستنها در بین عزّابه ضروری است.از این رو مقام پایین حق ندارد از مقام بالاتر از خود پیشی گیرد عزّابی هرجا که باشد برای خود رئیس دارد و تنها رئیس در مجالس عمومی حق دارد سخن را آغاز نماید و ادارۀ گفتگوها و مانند آن را برعهده گیرد.بنابراین شاگرد او یا فرد عامی دیگر بدون اذن او حق دخالت در هیچ یک از این امور را ندارد.
مجازات عزّابی:
از هر عزّابی انتظار می رود که الگو و اسوۀ درستکاری باشد.از این رو جرمی که برای دیگران کوچک است برای او بزرگ محسوب می شود و او باید از آن دوری نماید حتی در فضائل اخلاقی و رفتار با مردم این مسأله باید رعایت شود و اگر خطایی از او سر زند مجلس عزّابه دربارۀ او نظر می دهد:
اگر خطای او بزرگ و معصیت خدا و نزد عزّابه ناپسند باشد یا اهانت به مسجد و یا استخفاف حق و مانند آن باشد،عزّابه بنابر اظهار شهود به تبرّی از او حکم می کند چنانکه دربارۀ سایر مردم این گونه عمل می کند و این حکم تا وقتی که او به صورت علنی توبه نکرده به قوت خود باقی است و پس از این خطا هرگز به مجلس راه داده نمی شود زیرا کسی که با تبری از مجلس اخراج می شود حق ندارد دوباره به آنجا باز گردد و اگر توبه کند و توبه اش واقعی باشد در زمرۀ مسلمانان باقی می ماند و از حقوق آنها برخوردار و به وظایف آنها مکلف می گردد.
اگر خطای او کوچک و ناچیز باشد که نیازی به توبه نداشته باشد،در این صورت عزّابه یک جلسه سرّی برای تأدیب او تشکیل می دهد و گاهی او را مدتی،کم یا زیاد به