فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 36

-2

اشاره

نبرد با قاسطین

جنگ صفین

اشاره

پیش از این متوجه شدید که پیامبر اکرم(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)علی را از جنگ با قاسطین پس از جنگ با ناکثین،آگاه ساخته بود و همین طور از فاجعۀ اسفبار جنگ ناکثین مطلع شدید و هم چنین از نزدیک آشنا شدید که آنها چه ستمها و جنایاتی را در راه رسیدن به اریکۀ قدرت مرتکب شدند و چه خونهای بی گناهانی را که برای دستیابی به مقام امارت مؤمنان ریختند.بر حرامهای الهی چه جسور بودند!و چقدر شقاوت پیشه بودند!

حال بیاییم فاجعۀ اسفناک جنگ قاسطین را باهم مرور کنیم و آنها همان کسانی اند که از جادۀ حق فاصله گرفتند و از شاهراه حقیقت به جادۀ ضلالت گام نهادند و با امام واجب الاطاعه به ستیز برخاستند،همان کسانی که معاویه پسر ابی سفیان؛پسر هند جگرخوار رهبریشان نمود و این کار از او عجیب نبود زیرا پدر او از دشمنان شمارۀ یک پیامبر اکرم(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)بود؛کسی که احزاب را علیه اسلام و مسلمین بسیج می کرد.

خلافت هدف نهایی معاویه:

خلافت آرزو و خواستۀ درونی معاویه بود اما افتادن زمام خلافت به دست امام این آرزو را باطل کرد.او توان رویارویی با امام را نداشت از این رو درصدد ایجاد تفرقۀ امت برآمد و در همین راستا شیخین را برای خلافت تطمیع کرد.آنان آنان قبل از رسیدن به خلافت کشته شدند.معاویه چاره ای ندید جز اینکه تحت پوشش خونخواهی خلیفۀ مظلوم به مقابله برآید.

در تمامی طول جنگ،خواستۀ معاویه از امام این بود که امام نیز مانند دو خلیفۀ پیشین ولایت شام را بدو واگذارد تا کار به نفع امام خاتمه یابد و او هم به خلافت امام گردن نهد اما امام بر باقی ماندن او بر ولایت رضایت نمی داد زیرا از کارهای ناشایست او در طول ولایتش آگاه بود.