فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 389

دوم.

10- «وَ أَمَّا الَّذِینَ فَسَقُوا فَمَأْواهُمُ النّارُ کُلَّما أَرادُوا أَنْ یَخْرُجُوا مِنْها أُعِیدُوا فِیها وَ قِیلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذابَ النّارِ الَّذِی کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ ». (1)

نحوۀ استدلال آن است که خداوند سبحان فاسق را مکذّب قرار داده است.

بررسی:

این استدلال مبنی بر آن است که فاسق را به معنی که در زمان ما رایج است،تفسیر کنیم یعنی فاسق کسی است که به خدا و صفات و رسالات او ایمان دارد و در عین حال مرتکب کبیره شده است و این تفسیر،درست نیست زیرا هر فاسقی با این ویژگی مکذّب نیست.پس مراد از فاسق در آیه خصوص کسی است که با تکذیب از اطاعت خدا خارج شده است و روشن است که چنین فاسقی کافر است.خداوند سبحان در این باره می فرماید: «أَ فَمَنْ کانَ مُؤْمِناً کَمَنْ کانَ فاسِقاً لا یَسْتَوُونَ ». (2)

بالجمله:مقصود از فاسق در آیه کسی است که از طریق تکذیبی که با کفر برابر است از اطاعت خدا خارج شده است؛نه کسی که با ارتکاب معاصی از اطاعت خارج شده است-در حالی که در قلب و زبان خود مؤمن است-.

11- «هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ فَمِنْکُمْ کافِرٌ وَ مِنْکُمْ مُؤْمِنٌ ». (3)

نحوۀ استدلال:کسی که مؤمن نباشد،کافر است و فاسق،مومن نیست پس ناچار کافر است.

1- 1) -سجده:20« [1]اما کسانی که فاسق شدند جایگاه شان آتش است.هرگاه بخواهند از آن بیرون آیند بدانجا بازگردانده می شوند و به آنها گفته می شود بچشید عذاب آتشی را که انکار می کردید.»
2- 2) -سجده:18« [2]آیا کسی که مؤمن است مانند کسی است که فاسق است؟اینها برابر نیستند.»
3- 3) -تغابن:20« [3]او همان کسی است که شما را خلق کرده است.پس بعضی از شما کافر و بعضی دیگر مؤمن است.»