- مقدمۀ مؤلف: 1
- اشاره 5
- علل شورش علیه خلافت عثمان 11
- 1-تعطیل نمودن حدود الهی: 11
- 2-بذل و بخشش های بی حد و حصر از بیت المال به بنی امیه: 11
- 3-تأسیس حکومت اموی: 12
- 5-پناه دادن به تبعیدیان پیامبر: 13
- کشته شدن خلیفه،عثمان: 14
- گردهمایی مهاجرین و انصار برای بیعت با علی(علیه السّلام): 15
- اشاره 19
- اشاره 24
- اشاره 24
- جنگ جمل 24
- رفتن عایشه به مکه: 25
- خروج شیخین و عایشه از مکه: 26
- حرکت علی به طرف بصره: 28
- در آستانۀ جنگ جمل: 31
- خطبۀ امام در روز جمل: 33
- خلافت هدف نهایی معاویه: 36
- اشاره 36
- جنگ صفین 36
- اشاره 36
- 1-ارتباط با عمرو بن عاص: 39
- اشاره 39
- 2-پیراهن خونین عثمان: 40
- 3-استمداد از افراد بانفوذ: 40
- 4-نامه های معاویه برای افراد موجّه: 42
- تلاشها و کوششهای علی(علیه السّلام)برای خاموش کردن آتش فتنه: 43
- بازپس گیری شریعۀ آب از سربازان معاویه: 45
- حرکت معاویه به طرف صفین: 45
- اول تحمیل حکمیّت و بعد تحمیل حکم: 52
- موافقتنامۀ صلح یا پیماننامۀ تحکیم: 56
- اشاره 60
- خبر دادن پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)از فتنۀ خوارج: 65
- پرسش اول : پرا خوارج به ظاهر امر فریفته شدند 66
- اشاره 66
- پرسش دوم:چرا پس از تحمیل حکمین بر علی علیه السلام از آن برگشتند؟ 68
- اشاره 75
- الف:رویارویی با علی(علیه السّلام): 77
- اشاره 78
- ج-کشتن بی گناهان: 78
- ب-تکفیر علی و یارانش: 78
- 1-امام موضعش را دربارۀ تحکیم مشخص می کند: 80
- 2-با آنها مانند سایر مسلمانان رفتار نمودن: 80
- 3-فرستادن افراد سرشناس برای بازگرداندن آنها از گمراهی: 81
- اشاره 85
- اشاره 102
- تلاش برای حفظ جان آنها: 110
- درآوردن چشم فتنه: 112
- پیشگویی امام پس از قلع و قمع خوارج: 113
- کلام دیگری از امام دربارۀ خوارج: 115
- اشاره 117
- 1-قیام خریت بن راشد ناجی: 118
- 4-قیام اشهب بن بشر: 120
- 3-قیام هلال بن علفه: 120
- 2-قیام اشرس بن عوف شیبانی: 120
- اشاره 121
- 6-قیام ابو مریم تمیمی: 121
- چه چیزی باعث دگرگونی اوضاع در آخر جنگ صفین شد؟ 125
- نتیجه: 125
- اول:حاکمیت حس اعتراض جویی بر قاریان کوفه 126
- سبب اصلی دگرگونی اوضاع دو چیز بود: 126
- دوم:وجود ستون پنجم در سپاه امام: 134
- اشاره 138
- آیا تعصب قبیله ای،اشعث را به مخالفت واداشته بود؟ 140
- اشاره 140
- 1-قیام فروه بن نوفل: 146
- 2-قیام شبیب بن بجره: 147
- اشاره 147
- خوارج و مغیره بن شعبه،حاکم معاویه در کوفه: 148
- 4-قیام ابو مریم آزاد شدۀ بنی حرث بن کعب: 149
- 3-قیام معین خارجی: 149
- 6-قیام مستورد: 150
- 8-قیام حیان بن ظبیان سلمی: 153
- اشاره 153
- 7-قیام بردگان به نفع خوارج: 153
- خوارج در بصره: 154
- 10-قیام قریب بن مره و زحّاف طایی: 155
- 12-قیام معاذ طایی: 156
- 11-قیام زیاد بن خراش عجلی: 156
- 14-قیام عروه بن أدیّه: 158
- اشاره 159
- سیاست زیاد برای نابودی خوارج: 162
- اشاره 166
- اشاره 167
- اما فرقه های آنها: 167
- پیروان نافع بن ازرق،مقتول در سال 65: 171
- اشاره 171
- استفادۀ خوارج از آشفتگی اوضاع: 172
- اشاره 176
- نامۀ نجده به نافع: 176
- جواب نافع از نامۀ نجده: 177
- نامۀ نافع به خوارج بصره: 179
- اشاره 192
- اشاره 195
- فرقه های دیگری از بیهسیه 195
- الف-عوفیه: 195
- ج-اصحاب سؤال: 195
- ب-اصحاب تفسیر: 195
- اشاره 198
- فرقه های اصلی خوارج: 201
- اشاره 204
- اباضیه در کتابهای مقالات و تاریخ: 204
- پیروان عبد اللّه بن اباض متوفی 86: 204
- اباضیه در کتابهای نویسندگانشان: 210
- آیا اباضیه از خوارج است؟ 210
- نظر ما در موضوع: 215
- اشاره 233
- 1-صفات خدا زاید بر ذات نیست: 234
- 2-امتناع رؤیت خداوند سبحان در آخرت: 236
- 3-قرآن حادث است و قدیم نیست: 239
- 4-شفاعت،دخول سریع به بهشت: 243
- 5-مرتکب گناه کبیره کافر نعمت است؛نه کافر دین: 245
- 6-قیام علیه حاکم ستمگر: 249
- 7-تولّی،تبرّی،توقف: 251
- اشاره 251
- تتمه: 260
- اشاره 261
- 8-دیدگاه اباضیه دربارۀ صحابه: 261
- فتواهای خلاف کتاب و سنت 265
- نتیجه: 271
- مسالک دین نزد اباضیه: 272
- تعریف عزّابه: 275
- عزّابه: 275
- ریشۀ کلمه عزّابه: 275
- پایگاه عزّابه: 276
- معنی کلمۀ حلقه: 276
- 4-مؤذن: 277
- 5-نمایندگان اوقاف: 277
- 2-مشاوران: 277
- 6-معلمان: 277
- 1-شیخ عزابه: 277
- اشاره 277
- تعداد اعضای هیئت: 277
- 7-حقوق مردگان: 278
- شرایط عضویت: 278
- وظایف شوری: 279
- مجلس عزّابه کجا تشکیل می شود: 280
- انتخاب اعضای شورا: 282
- مجازات عزّابی: 283
- نظام عزّابه چگونه شکل یافت: 284
- نصیحتی به اباضیه 285
- اشاره 291
- اشاره 292
- 1-عبد اللّه بن اباض،بنیانگذار مذهب: 292
- ظهور سیاست میانه روی پس از شهادت امام: 292
- نظر دیگر درباره بنیانگذار: 297
- اشاره 300
- 2-جابر بن زید عمانی أزدی: 300
- فقه جابر بن زید: 307
- اشاره 308
- 3-ابو عبیده مسلم بن ابی کریمه(ت حدود 158 ه.): 308
- اساتید او: 309
- شاگردان او: 309
- اشاره 310
- 4-ابو عمرو ربیع بن حبیب فراهیدی: 310
- ثلاثیات: 311
- چاپهای الجامع الصحیح: 312
- اشاره 315
- قرن اول: 317
- قرن دوم: 317
- قرن چهارم: 318
- نامۀ عبد اللّه بن اباض به عبد الملک بن مروان: 319
- اشاره 339
- اشاره 341
- 1-حکم تحکیم در جنگ صفین: 341
- تحکیم و تدخّل در موضوعی که حکم آسمانی دارد: 342
- دیگری گناه کرده و شما مرا مجازات می کنید! 345
- روایات غیر معروف دربارۀ حکمیت: 360
- آیا خوارج انصار و شیعۀ علی بودند؟ 364
- 2-حکم مرتکب کبیره از جهات سه گانه: 371
- اشاره 371
- جهت اول:آیا مرتکب معاصی مشرک است؟ 373
- اشاره 373
- دلایل ازارقه بر شرک بودن معاصی: 376
- جهت دوم:مرتکب معاصی مؤمن است یا کافر؟ 378
- اشاره 378
- دلایل خوارج بر این که ارتکاب معاصی کفر است: 381
- حاصل سخن امام: 394
- جهت سوم:مرتکب کبیره و خلودش در آتش: 394
- حکم مخالفان نزد خوارج: 397
- ایمان کم و زیاد می شود: 399
- اشاره 400
- 3-دیدگاه خوارج دربارۀ قیام علیه حاکم ستمگر: 400
- اشاره 401
- اول-در لزوم و عدم لزوم اطاعت از حاکم ستمگر: 401
- دوم-در لزوم قیام علیه حاکم ستمگر: 405
- 4-تقیه در قول و عمل: 411
- اشاره 416
- اول:آنچه که شناخت آن در مجال عقیده واجب است: 416
- دوم:آنچه که دانستنش در محدودۀ شریعت واجب است: 421
- 6-حکم دار: 422
- اشاره 424
- نتیجه: 426
- اشاره 427
- بررسی هردو دلیل: 427
- 1-فرزندان مشرکان: 428
- 2-ازدواج با زنان مشرک: 431
- اشاره 431
- اول:ازدواج با زن مشرک: 432
- 3-ازدواج با زن کافر غیر مشرک: 433
- اشاره 441
- 1-عکرمۀ بربری(ت105/): 441
- 2-قطری بن فجائه(ت78/): 444
- 4-طرماح بن حکیم(ت 125): 449
- 5-ضحاک بن قیس: 449
- 6-معمر بن المثنی(110-213): 451
- مجاز القرآن،تألیف ابو عبیده: 454
- روایات وارده دربارۀ خوارج: 455
- الف 479
- ب 480
- ت 480
- ج 481
- ح 481
- ذ 482
- ر 482
- س 482
- ش 483
- ص 483
- ع 483
- ض 483
- ف 484
- ک 484
- غ 484
- م 485
- و 486
- منابعی که در ترجمه مورد مراجعه قرار گرفته اند: 486
- ن 486
بررسی:
کبرای قضیه که عبارت باشد از این که ظالم منکر آیات خداست چنانکه مستدل از آیۀ اول این گونه استنباط کرده است یا هر ظالمی کافر است چنان که از آیۀ دوم استنباط کرده است،مورد قبول نیست.عدم مقبولیت کبری بدان جهت است که مراد از ظالمان در هردو آیه مطلق ظالم ولو به مجرد ارتکاب کبیرۀ فقط نیست،بلکه مراد از ظالم کسی است که آخرت را انکار می کند.
اما آیۀ اول:سیاق آیه،قبل و بعد آن گواه بر این مدعاست چون در آیۀ قبل آمده است: «قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِلِقاءِ اللّهِ ...» (1)و در آیۀ بعد از آن آمده است: «وَ لَقَدْ کُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ ». (2)
اما آیۀ دوم:ذیل آن گواهی می دهد که مراد از ظالم منکر آخرت است.علاوه بر این:چگونه ممکن است هر ظالمی ولو کسی که به خودش ظلم کرده،کافر باشد؟این، پیامبر ما آدم است که می گوید: «قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا» (3)و خداوند متعال از زبان موسی حکایت می کند: «إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی » (4)و از زبان یونس نقل می کند: «إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ ». (5)
14- «وَ أَمّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِشِمالِهِ فَیَقُولُ یا لَیْتَنِی لَمْ أُوتَ کِتابِیَهْ * وَ لَمْ أَدْرِ ما حِسابِیَهْ »... (6)تا آنجا که می فرماید: «إِنَّهُ کانَ لا یُؤْمِنُ بِاللّهِ الْعَظِیمِ ». (7)نامۀ اعمال فاسق به دست راستش داده نمی شود،بلکه به دست چپش داده می شود و سومی هم ندارد تا در
1- 1) -انعام:31« [1]آنهایی که لقای پروردگار را انکار کردند خسران کردند...»
2- 2) -انعام:34« [2]رسولان قبل از تو نیز تکذیب شدند.»
3- 3) -اعراف:23« [3](آدم و حوا)گفتند:پروردگارا!ما بر خودمان ظلم کردیم.»
4- 4) -قصص:16« [4]من بر خودم ظلم کردم.»
5- 5) -انبیاء:87« [5]من از ظالمان بودم.»
6- 6) -حاقه:25-26«و [6]اما کسی که نامۀ اعمالش به دست چپش داده می شود می گوید ایکاش!نامۀ اعمالم را نداده بودند و من حسابم را نمی دانستم.»
7- 7) -حاقه:33« [7]او هرگز به خداوند بزرگ ایمان نمی آورد.»