فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 431

قدم گذاشتن به عالم وجود،کافر می شوند چون در دامان پدران و مادران کافر پرورش می یابند.وراثت و محیط در فرزندان تأثیر می گذارد.پس(معنی آیه این می شود که) آنها در آینده،کسانی را به دنیا می آورند که از کافران می گردند مثل آنکه در فصل زمستان به درخت میوه گفته شود ثمردار که مقصود از آن،ثمردار بودنش در فصل ثمر است.

ثانیا:کودکان و زنان(کافران)هرچند محکوم به کفرند اما همانطور که دانستید پیامبر اکرم(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)خون آنها را حرام کرده است و تنها اسارت و مملوکیتشان را تجویز نموده است.بنابراین هر کافری را نمی توان کشت.استدلالهای که خصم بدان تمسک کرده است،سست تر از تار عنکبوت است.

ثالثا:تمامی موارد مزبور دربارۀ مشرکان و کافران حقیقی می باشد اما تسری این احکام به اهل قبله و مسلمانان که به یگانگی خدا و رسالت پیامبر او گواهی می دهند و نماز را به پا می دارند و زکات را می دهند و روزۀ ماه رمضان را می گیرند و فریضۀ حج را به جا می آورند بی معنی است.پس آیا می توانیم که چنین افرادی را به دلیل آنکه مرتکب گناه کبیره شده اند،کافر بنامیم؟!

2-ازدواج با زنان مشرک:

اشاره

قبل از این دانستید که خوارج مخالفانشان را مشرک و کافر می دانند.بنابر قول ازارقه تمامی مسلمانان از مرد و زن،مشرک هستند و بنابر قول سایر خوارج،مسلمانان کافرند.پس ازدواج با زنان آزاد آنها حکم ازدواج با زنان بت پرست و اهل کتاب را دارد.به همین خاطر ما بعضی سخنان آنها را نقل می کنیم و سپس مسأله را بر کتاب و سنت عرضه می داریم:

ابن ازرق نامه ای به عبد اللّه بن اباض نوشت که در آن آمده بود:خداوند متعال می فرماید: «لا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکاتِ حَتّی یُؤْمِنَّ ». پس خداوند دوستی با آنها،اقامت در تحت لوای آنها،قبول شهادت از آنها،اکل ذبیحۀ آنها،فراگیری علم دین از آنها،ازدواج