- مقدمۀ مؤلف: 1
- اشاره 5
- علل شورش علیه خلافت عثمان 11
- 1-تعطیل نمودن حدود الهی: 11
- 2-بذل و بخشش های بی حد و حصر از بیت المال به بنی امیه: 11
- 3-تأسیس حکومت اموی: 12
- 5-پناه دادن به تبعیدیان پیامبر: 13
- کشته شدن خلیفه،عثمان: 14
- گردهمایی مهاجرین و انصار برای بیعت با علی(علیه السّلام): 15
- اشاره 19
- اشاره 24
- اشاره 24
- جنگ جمل 24
- رفتن عایشه به مکه: 25
- خروج شیخین و عایشه از مکه: 26
- حرکت علی به طرف بصره: 28
- در آستانۀ جنگ جمل: 31
- خطبۀ امام در روز جمل: 33
- جنگ صفین 36
- اشاره 36
- اشاره 36
- خلافت هدف نهایی معاویه: 36
- 1-ارتباط با عمرو بن عاص: 39
- اشاره 39
- 3-استمداد از افراد بانفوذ: 40
- 2-پیراهن خونین عثمان: 40
- 4-نامه های معاویه برای افراد موجّه: 42
- تلاشها و کوششهای علی(علیه السّلام)برای خاموش کردن آتش فتنه: 43
- حرکت معاویه به طرف صفین: 45
- بازپس گیری شریعۀ آب از سربازان معاویه: 45
- اول تحمیل حکمیّت و بعد تحمیل حکم: 52
- موافقتنامۀ صلح یا پیماننامۀ تحکیم: 56
- اشاره 60
- خبر دادن پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)از فتنۀ خوارج: 65
- پرسش اول : پرا خوارج به ظاهر امر فریفته شدند 66
- اشاره 66
- پرسش دوم:چرا پس از تحمیل حکمین بر علی علیه السلام از آن برگشتند؟ 68
- اشاره 75
- الف:رویارویی با علی(علیه السّلام): 77
- اشاره 78
- ب-تکفیر علی و یارانش: 78
- ج-کشتن بی گناهان: 78
- 1-امام موضعش را دربارۀ تحکیم مشخص می کند: 80
- 2-با آنها مانند سایر مسلمانان رفتار نمودن: 80
- 3-فرستادن افراد سرشناس برای بازگرداندن آنها از گمراهی: 81
- اشاره 85
- اشاره 102
- تلاش برای حفظ جان آنها: 110
- درآوردن چشم فتنه: 112
- پیشگویی امام پس از قلع و قمع خوارج: 113
- کلام دیگری از امام دربارۀ خوارج: 115
- اشاره 117
- 1-قیام خریت بن راشد ناجی: 118
- 2-قیام اشرس بن عوف شیبانی: 120
- 4-قیام اشهب بن بشر: 120
- 3-قیام هلال بن علفه: 120
- اشاره 121
- 6-قیام ابو مریم تمیمی: 121
- چه چیزی باعث دگرگونی اوضاع در آخر جنگ صفین شد؟ 125
- نتیجه: 125
- اول:حاکمیت حس اعتراض جویی بر قاریان کوفه 126
- سبب اصلی دگرگونی اوضاع دو چیز بود: 126
- دوم:وجود ستون پنجم در سپاه امام: 134
- اشاره 138
- آیا تعصب قبیله ای،اشعث را به مخالفت واداشته بود؟ 140
- اشاره 140
- 1-قیام فروه بن نوفل: 146
- اشاره 147
- 2-قیام شبیب بن بجره: 147
- خوارج و مغیره بن شعبه،حاکم معاویه در کوفه: 148
- 4-قیام ابو مریم آزاد شدۀ بنی حرث بن کعب: 149
- 3-قیام معین خارجی: 149
- 6-قیام مستورد: 150
- 7-قیام بردگان به نفع خوارج: 153
- 8-قیام حیان بن ظبیان سلمی: 153
- اشاره 153
- خوارج در بصره: 154
- 10-قیام قریب بن مره و زحّاف طایی: 155
- 11-قیام زیاد بن خراش عجلی: 156
- 12-قیام معاذ طایی: 156
- 14-قیام عروه بن أدیّه: 158
- اشاره 159
- سیاست زیاد برای نابودی خوارج: 162
- اشاره 166
- اما فرقه های آنها: 167
- اشاره 167
- اشاره 171
- پیروان نافع بن ازرق،مقتول در سال 65: 171
- استفادۀ خوارج از آشفتگی اوضاع: 172
- نامۀ نجده به نافع: 176
- اشاره 176
- جواب نافع از نامۀ نجده: 177
- نامۀ نافع به خوارج بصره: 179
- اشاره 192
- الف-عوفیه: 195
- ج-اصحاب سؤال: 195
- اشاره 195
- ب-اصحاب تفسیر: 195
- فرقه های دیگری از بیهسیه 195
- اشاره 198
- فرقه های اصلی خوارج: 201
- پیروان عبد اللّه بن اباض متوفی 86: 204
- اباضیه در کتابهای مقالات و تاریخ: 204
- اشاره 204
- آیا اباضیه از خوارج است؟ 210
- اباضیه در کتابهای نویسندگانشان: 210
- نظر ما در موضوع: 215
- اشاره 233
- 1-صفات خدا زاید بر ذات نیست: 234
- 2-امتناع رؤیت خداوند سبحان در آخرت: 236
- 3-قرآن حادث است و قدیم نیست: 239
- 4-شفاعت،دخول سریع به بهشت: 243
- 5-مرتکب گناه کبیره کافر نعمت است؛نه کافر دین: 245
- 6-قیام علیه حاکم ستمگر: 249
- 7-تولّی،تبرّی،توقف: 251
- اشاره 251
- تتمه: 260
- 8-دیدگاه اباضیه دربارۀ صحابه: 261
- اشاره 261
- فتواهای خلاف کتاب و سنت 265
- نتیجه: 271
- مسالک دین نزد اباضیه: 272
- تعریف عزّابه: 275
- عزّابه: 275
- ریشۀ کلمه عزّابه: 275
- معنی کلمۀ حلقه: 276
- پایگاه عزّابه: 276
- 2-مشاوران: 277
- تعداد اعضای هیئت: 277
- 6-معلمان: 277
- 4-مؤذن: 277
- اشاره 277
- 1-شیخ عزابه: 277
- 5-نمایندگان اوقاف: 277
- شرایط عضویت: 278
- 7-حقوق مردگان: 278
- وظایف شوری: 279
- مجلس عزّابه کجا تشکیل می شود: 280
- انتخاب اعضای شورا: 282
- مجازات عزّابی: 283
- نظام عزّابه چگونه شکل یافت: 284
- نصیحتی به اباضیه 285
- اشاره 291
- اشاره 292
- 1-عبد اللّه بن اباض،بنیانگذار مذهب: 292
- ظهور سیاست میانه روی پس از شهادت امام: 292
- نظر دیگر درباره بنیانگذار: 297
- اشاره 300
- 2-جابر بن زید عمانی أزدی: 300
- فقه جابر بن زید: 307
- 3-ابو عبیده مسلم بن ابی کریمه(ت حدود 158 ه.): 308
- اشاره 308
- اساتید او: 309
- شاگردان او: 309
- اشاره 310
- 4-ابو عمرو ربیع بن حبیب فراهیدی: 310
- ثلاثیات: 311
- چاپهای الجامع الصحیح: 312
- اشاره 315
- قرن اول: 317
- قرن دوم: 317
- قرن چهارم: 318
- نامۀ عبد اللّه بن اباض به عبد الملک بن مروان: 319
- اشاره 339
- اشاره 341
- 1-حکم تحکیم در جنگ صفین: 341
- تحکیم و تدخّل در موضوعی که حکم آسمانی دارد: 342
- دیگری گناه کرده و شما مرا مجازات می کنید! 345
- روایات غیر معروف دربارۀ حکمیت: 360
- آیا خوارج انصار و شیعۀ علی بودند؟ 364
- 2-حکم مرتکب کبیره از جهات سه گانه: 371
- اشاره 371
- جهت اول:آیا مرتکب معاصی مشرک است؟ 373
- اشاره 373
- دلایل ازارقه بر شرک بودن معاصی: 376
- اشاره 378
- جهت دوم:مرتکب معاصی مؤمن است یا کافر؟ 378
- دلایل خوارج بر این که ارتکاب معاصی کفر است: 381
- جهت سوم:مرتکب کبیره و خلودش در آتش: 394
- حاصل سخن امام: 394
- حکم مخالفان نزد خوارج: 397
- ایمان کم و زیاد می شود: 399
- 3-دیدگاه خوارج دربارۀ قیام علیه حاکم ستمگر: 400
- اشاره 400
- اشاره 401
- اول-در لزوم و عدم لزوم اطاعت از حاکم ستمگر: 401
- دوم-در لزوم قیام علیه حاکم ستمگر: 405
- 4-تقیه در قول و عمل: 411
- اول:آنچه که شناخت آن در مجال عقیده واجب است: 416
- اشاره 416
- دوم:آنچه که دانستنش در محدودۀ شریعت واجب است: 421
- 6-حکم دار: 422
- اشاره 424
- نتیجه: 426
- بررسی هردو دلیل: 427
- اشاره 427
- 1-فرزندان مشرکان: 428
- اشاره 431
- 2-ازدواج با زنان مشرک: 431
- اول:ازدواج با زن مشرک: 432
- 3-ازدواج با زن کافر غیر مشرک: 433
- اشاره 441
- 1-عکرمۀ بربری(ت105/): 441
- 2-قطری بن فجائه(ت78/): 444
- 4-طرماح بن حکیم(ت 125): 449
- 5-ضحاک بن قیس: 449
- 6-معمر بن المثنی(110-213): 451
- مجاز القرآن،تألیف ابو عبیده: 454
- روایات وارده دربارۀ خوارج: 455
- الف 479
- ب 480
- ت 480
- ح 481
- ج 481
- ر 482
- ذ 482
- س 482
- ش 483
- ض 483
- ص 483
- ع 483
- ف 484
- ک 484
- غ 484
- م 485
- و 486
- منابعی که در ترجمه مورد مراجعه قرار گرفته اند: 486
- ن 486
جنگیدن و حضور در جبهه ناتوان شد،جزء قعده گردید.از آن پس تنها به دعوت و قیام زبانی اکتفا نمود.در ابتدا در طلب علم و اخذ حدیث جدّیت و تلاش می کرد و بعدا به مذهب خوارج گرفتار آمد.او تعدادی از صحابه طراز اول را درک نموده و از آنها روایت کرده است و محدثین از او روایت کرده اند.او شعری در ستایش عبد الرحمن بن ملجم مرادی-که خدا لعنتش کند-قاتل امیر مؤمنان،آن سرسلسلۀ روسفیدان،همسر بتول و داماد رسول(صلّی اللّه علیه و آله و سلّم)دارد:
لِلّه درّ المرادی الذی سفکت کفاه مهجه شر الخلق انسانا
امسی عشیه غشاه بضربته معطی مناه من الآثام عریانا
یا ضربه من تقی ما اراد بها إلا لیبلغ من ذی العرش رضوانا
إنّی لأذکره حینا فاحسبه أو فی البریّه عند اللّه میزانا
آفرین بر مرادی(ابن ملجم)همان کسی که دستانش خون بدترین انسانها را ریخت.
او شبی را درک کرد که در آن با ضربت خود جرایمی را که آشکار شده بود،پوشاند.
چه نیکو ضربتی بود از پرهیزگاری که از آن جز خشنودی صاحب عرش(خدا)را اراده نکرده بود!
من روزی را به یاد می آورم که می پندارم ترازوی او نزد خدا از عمل نیک از همه سنگین تر است.
و سید حمیری شیعی مذهب،در جوابش این ابیات را گفته است:
قل لابن ملجم و الاقدار غالبه هدمت للاسلام ارکانا
قتلت افضل من یمشی علی قدم و اول الناس اسلاما و ایمانا
و اعلم الناس بالایمان ثم بما سنّ الرسول لنا شرعا و تبیانا
صهر الرسول و مولاه و ناصره اضحت مناقبه نورا و برهانا
ابیات ادامه دارد. (1)
به ابن ملجم بگو که این قدرهاست که پیروز می شود،تو ارکان اسلام را ویران ساختی.
بهترین روندگان روی زمین را کشتی،همو که اولین در اسلام و ایمان بود.
او داناترین مردم به ایمان بود و همین طور آگاهترین آنان بود به آنچه که پیامبر برای ما شرع و
1- 1) -بغدادی:خزانه الادب 436/2-437. [1]