فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 45

بازماندگان احزاب و قاتلان مهاجرین و انصار! (1)

مسعودی می گوید:علی(علیه السّلام)در پنجم شوال سال 36 ه.ق.به سوی شام حرکت نمود و ابو مسعود،عقبه بن عمرو انصاری را در کوفه به جای خود نشاند و در مسیرش از مداین عبور نمود.آنگاه به«أنبار»و از آنجا وارد«رقه»شد.در آنجا پلی ساختند که از روی آن به طرف شام عبور نمودند.در این که تعداد سپاه امام چند نفر بوده،اختلاف است و آنچه که مورد توافق همه است این است که تعداد آنها نود هزار نفر بوده است.

معاویه هم از شام به طرف صفین حرکت نمود.در تعداد سپاهیان او نیز اختلاف است و آنچه که همه بر آن اتفاق دارند این است که تعداد آنها هفتاد و پنج هزار نفر بوده است. (2)

حرکت معاویه به طرف صفین:

معاویه از شام به طرف صفین حرکت نمود و زودتر به آنجا رسید و شریعۀ آب را در اختیار خود گرفت و ابو الاعور سلمی را با چهل هزار نفر بر شریعه گماشت.علی و سپاهیانش که دیرتر رسیده بودند بی آب ماندند و آب به رویشان بسته شده بود.عمرو بن عاص به معاویه گفت:علی از تشنگی از پا درنمی آید.او نود هزار نفر سپاه عراقی دارد.

بگذار آنها نیز مانند ما از آب استفاده کنند.معاویه گفت:به خدا سوگند نمی گذارم؛باید مانند عثمان از فرط تشنگی از پا درآیند.

بازپس گیری شریعۀ آب از سربازان معاویه:

علی(علیه السّلام)،اشتر را با چهار هزار سواره و پیاده مأمور بازپس گیری شریعه نمود و خود هم با بقیۀ سپاه از دنبال حرکت نمود و همگی بر سپاه معاویه یورش بردند و ابو الاعور را از شریعه راندند.تعدادی از سواران و سربازان آنان را به قعر رودخانه فرستادند.سپاه