فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامی: خوارج - جلد 5 صفحه 79

کشتند چون او را کافر می دانستند زیرا او عقاید آنها را قبول نداشت اما دربارۀ نصرانی سفارش نمودند که:ذمّۀ پیامبرتان را دربارۀ او مرعی دارید.

مبرّد می گوید:واصل بن عطا با کاروانی می گذشت که ناگهان با خوارج برخوردند.واصل به همراهان گفت:این،کار شما نیست.شما مداخله نکنید.مرا با آنها واگذارید.این در حالی بود که آنها در چند قدمی مرگ قرار داشتند.گفتند:کار را به تو وامی گذاریم.واصل به طرف خوارج رفت.آنان پرسیدند:تو و همراهانت چکاره اید؟ واصل گفت:گروهی مشرک که به شما پناه آورده اند و می خواهند کلام خداوند را بشنوند و حد و مرز آن را بدانند.گفتند:ما هم به شما پناه دادیم.گفت:پس ما را تعلیم نمایید.

آنها شروع کردند به تعلیم احکام خود به آنان.واصل می گوید:من و همراهان پذیرفتیم.

آنان گفتند:بیایید با ما که شما برادران ما شدید.واصل گفت:باید ما را به مأمنمان برسانید زیرا خداوند متعال می فرماید: «وَ إِنْ أَحَدٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجارَکَ فَأَجِرْهُ حَتّی یَسْمَعَ کَلامَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ». (1)

به یکدیگر نگاهی کردند،آنگاه گفتند:شما را می رسانیم.آن وقت همگی با آنها آمدند تا آنها را به جای أمنی رساندند. (2)

با این همه،عبد الله بن خباب بن ارت را-چنانکه شرحش در فصل آینده خواهد آمد-کشتند و شکم زن باردارش را شکافتند.

اما امام سیاست خردمندانه ای را در قبال کارهای آنان قبل از آنکه آنها به تحرکات نظامی متوسل شوند،در پیش گرفت که قبل از این با کلیات آن آشنا شدید و اینک بار دیگر بدان اشاره می شود تا مقدمه ای برای شرح و تبیین قرار گیرد:

1-امام موضعش را در مسألۀ تحکیم روشن ساخت و بیان نمود که او به آن