کتابخانه بالقرآن

مذاهب صفحه 1441

صفحه 1441

[11]. قالت «عائشه» ما زلت اضع خماری و اتفضّل فی ثیابی حتّی دفن عمر، فلم ازل متحفظه فی ثیابی حتّی بنیت بینی و بین القبور جداراً. (التاریخ القویم، ج 1، ص 193).

و الخمار بالکسر: غطائ الوجه. و معنی اتفضّل فی ثیابی ای اقتصر فی لباسی... (پایان عبارت التاریخ القویم، ج 1، ص 193).

[12]. عن عائشه قالت: کنت ادخل بیتی الذی فیه رسول اللَّه(ص) و أبی و انی واضعه ثوبی و اقول انما هو زوجی و ابی فلما دفن عمر معهما فواللَّه ما دخلته الا و انا مشدوده علیّ ثیابی حیاءَ من عمر. (همان ص 208).

[13]. ضمنا از این روایت معلوم می شود که عایشه قبول داشته که انسان بعد از مرگ و دفن شدن - هر چند سال هم بگذرد - از وضع و حال زنده ها آگاه است و بر رفتار و کردار زنده ها نظارت دارد، یعنی عایشه معتقد بوده که پدرش و عمر به او توجه دارند - هر چند مرده و در زیر خاک مدفونند - لذا از عمر حیا می کرده و لباسش را در نمی آورده است.

[14]. کتاب الجنائز: ص 212 ذیل ح 329.

چرا ما شیعیان، هنگامی که مشغول نماز هستیم، چنانچه شخصی از جلوی ما عبور کند مانع نمی شویم و عکس العمل نشان نمی دهیم ولی اهل تسنن گاهی در حال نماز، حتی با تندی و خشونت از عبور اشخاص از جلوی آنها ممانعت و جلوگیری می کنند؟

پرسش

چرا ما شیعیان، هنگامی که مشغول نماز هستیم، چنانچه شخصی از جلوی ما عبور کند مانع نمی شویم و عکس العمل نشان نمی دهیم ولی اهل تسنن گاهی در حال نماز، حتی با تندی و خشونت از

عبور اشخاص از جلوی آنها ممانعت و جلوگیری می کنند؟

پاسخ