کتابخانه بالقرآن

مذاهب صفحه 343

صفحه 343

خداوند بزرگ , به پیامبر خود - موسی - فرمان داد عصای خویش را بر صخره سنگی بزند تا چشمه هایی از آب گوارا , جاری گردد : و اذاستسقی موسی لقومه فقلنا اضرب بعصاک الحجر فانفجرت منه اثنتا عشره عینا . (2)- و آنگاه که موسی برای قوم خود , طلب آب نمود , به وی گفتیم : عصای خود را برسنگ بزن , پس دوازده چشمه آب , از آن صخره جاری گشت . 2 - سلطه غیبی حضرت عیسی سلطه غیبی عیسی در موارد گوناگونی از قرآن بیان گردیده است که به نمونه ای ازآنها اشاره می کنیم : انی اخلق لکم من الطین کهیئه الطیر فانفخ فیه فیکون طیرا باذن اللّه و ابری الاکمه و الابرص و احی الموتی باذن اللّه 000 (3)- ( عیسی فرمود ) : من مجسمه ای را از گل می سازم و در آن می دمم تا به اذن خدا ,به صورت مرغی حقیقی درآید و نابینای مادرزاد و مبتلای به بیماری پیسی را به اذن خدا شفا می دهم و مردگان را به اذن خدا , زنده می گردانم 3000 - قدرت غیبی حضرت سلیمان قرآن مجید , پیرامون نیروهای غیبی که سلیمان در اختیار داشت , چنین می فرماید : و ورث سلیمان داوود و قال یا ایها الناس علمنا منطق الطیر و اوتینا من کل شی ءان هذا لهو الفضل المبین . (4)- سلیمان , وارث داوود گردید و چنین گفت : ای مردم زبان مرغان به ما آموخته شدو از هر نوع نعمت به ما ارزانی گشت , این فضل و بخششی

آشکار است . شکی نیست کارهایی از قبیل جاری ساختن چشمه های آب زلال از صخره ای ستبر بر اثرتماس عصای موسی با آن سنگ و یا آفرینش مرغی حقیقی از گل و شفا دادن دردهای بی درمان و زنده نمودن مردگان , توسط عیسی , و یا آگاهی سلیمان بر منطق پرندگان و دانستن زبان آنها , اموری خارق العاده و بیرون از مجاری طبیعی هستند و نوعی اعمال قدرت و سلطه غیبی به شمار می روند . در حالی که قرآن مجید در این آیه ها و آیات بسیار دیگر , به بیان سلطه غیبی بندگان شایسته خدا می پردازد , آیا اعتقاد ما به مضمون این آیه های روشن قرآنی ,که بیانگر قدرت خارق العاده اولیای الهی است , موجب شرک و یا مایه بدعت در دین خواهد بود ؟با این بیان , به خوبی روشن می گردد که اعتقاد به نیروی غیبی بندگان صالح , به معنای خدا دانستن آنان و یا نسبت دادن کارهای خدایی به آنها نیست زیرا درصورتی که چنین اعتقادی ملازم به الوهیت و خدایی آنان باشد , باید گفت موسی وعیسی و سلیمان و 000 از نظر قرآن , به عنوان آلهه و خدایان , شمرده شده اند , در حالی که همه مسلمانان می دانند که قرآن کریم , اولیای الهی رابندگان وارسته خدا به شمار می آورد . تا اینجا معلوم گردید که اعتقاد به قدرت غیبی عزیزان درگاه خدا , در صورتی که آن را متکی به نیروی پایان ناپذیر الهی دانسته و آنان را وسیله ابراز قدرت خداوندی قلمداد نماییم , نه

تنها موجب دوگانه پرستی نیست , بلکه با اصل توحیدحقیقی هماهنگی کامل دارد ; زیرا ملاک توحید و یکتاپرستی آن است که همه نیروها رادر جهان به خدا منسوب بدانیم و او را سرچشمه تمام سلطه ها و حرکت ها تلقی نماییم .

آیا توسل وتوجه به اولیای خدا شرک است؟

پرسش

آیا توسل وتوجه به اولیای خدا شرک است؟

پاسخ

پس از آن که آدمی به خدا رو آورد و خدا را شناخت در مرحله بعدی به اولیای خدا از ان جهت که اولیای خدا وپرستندگان خدا وفانی فی الله اند ومراحل عبودیت را طی کرده اند ، رو می آورد. در این مرحله است که آنها را وسیله استغفار ودعا قرار میدهد، یعنی از آنها که بندگان صالح خدایند ودرجهان دیگر زنده اند استمداد می کند که از خداوند بخواهند که فی المثل به قلب او روشنی عنایت فرماید ، گناهانش را به لطف وکرم خود ببخشاید.

این استمداد ازآن جهت رواست که طرف ، یک موجود زنده وحتی مرزوق است ومراتب قرب را باقدم عبودیت پیموده است و می تواند بهتر از ما مراتب تذلل وعبودیت را انجام دهد وبه همین جهت از ما مقربتر است . ما مسلمانان در زیارت رسول اکرم(ص) چنین می خوانیم:

« اَللهُمً اِنی اَعتَقِدُ حُرمهَ صاحِبِ هذا المَشهَدِ الشریفِ فی غَیبَتهِ کَما اَعتَقِدُها فی حَضرَتِهِ وَ اَعلَمُ اَنً رَسولَکَ وخُلَفائَکَ عَلَیهِمُ السًلامُ اَحیاءُ عِندَکَ یُرزَقوُنَ ، یَرونَ مَقامی وَ یَسمَعوُنَ کَلامی وَ یَرُدونَ سَلامی.»