کتابخانه بالقرآن

مذاهب صفحه 590

صفحه 590

اولا عقلاء و پاکان از شیعیان خلفا را لعن و سب نمی کنند و امامان ما لعن بر آنهارا حرام کرده اند .

و ثانیا اینطور نیست که تمام اصحاب پیامبر از مهاجرین و انصار مورد رضایت خداوند باشند , و قرآن اینگونه است که بعضی از آن بعض دیگر را تفسیر می کند ,پس اگر همه اصحاب مورد رضایت خدا بودند پس آن آیه ای که از بازگشت اصحاب پیامبربه اعقاب و جاهلیت خود پس از رحلت پیامبر خبر می دهد (3) و معلوم است که استفهام انکاری در آیه دال بر زشت و منکر بودن آن عمل است چه می فرماید ؟مضافا بر اینکه روایات متعددی در صحاح اهل سنت ( مثل صحیح بخاری و صحیح مسلم )نقل شده که مضمون آنها این است که عده ای از اصحاب پیامبر را در قیامت به طرف جهنم می برند و وقتیکه پیغمبر از علت آن سوال می کند پاسخ داده می شود که اینهابعد از تو مرتد شده و به طریق جاهلیت خود برگشتند . و حدود 20 روایت در صحیح بخاری و صحیح مسلم وجود دارد که اکثر اصحاب پیامبر بعداز او مرتد شده و به جاهلیت اول خود بازگشتند . و اما صرف نظر از کتاب و سنت , اگر به عقل مراجعه شود

معلوم است که اگر دو نفربا هم خصومت پیدا کنند و کار به جائی برسد که هر کدام خون دیگری را حلال بداندحتما حق با یکی از آن دو می باشد و امکان ندارد که هر دو ذی حق باشند و سلب وایجاب در حق نیست چون سلب و ایجاب نقیض یکدیگرند و دو نقیض با هم جمع نمی شوندهمانگونه که هر دو با هم مرتفع نیز نمی شوند . حال که چنین است آیا اهل مدینه که در میان آنها تعدادی از اصحاب پیامبر ( ازمهاجرین و انصار ) بودند عثمان را به قتل نرساندند ؟ آیا آنها قتل او را جایزنمی دانستند که کمر به نابودی او بستند ؟ و این در حالی است که پیامبر( صلی اللّه علیه و آله و سلم ) در روایتی فرمود که قتل مسلمان جایز نیست مگروقتی که یکی از سه امر در او باشد : 1 - ارتداد از ایمان 2 - زنای با احصان3 - قتل نفس محترمه . و آیا کدامیک از این سه در عثمان بود که صحابه قتل او را جائز دانستند ؟و یا طلحه و زبیر که از خصوصی ترین یاران رسول اللّه ( صلی اللّه علیه و آله وسلم ) بودند و شمشیر زبیر غصه و ناراحتی را از وجه رسول اللّه برطرف می کرد آیابر علی ( علیه السلام ) خروج نکردند و در نهایت و پس از آنکه در آن جنگ ( جنگ جمل ) بیش از ده هزار نفر کشته شد آن دو نیز به قتل رسیدند و این به سبب بغی آنها بر امام زمانشان و

شکستن بیعت او بود و قرآن می فرماید که متجاوز را بایدتا سرحد تسلیم تعقیب کرد و قتل باغی و خروج کننده را قرآن جایز دانسته است (4)و آیا طلحه و زبیر همانها نیستند که پیامبر می فرماید : می بینم اصحاب خود را که به سوی آتش دوزخ می برند و من سوال می کنم که خدایا اینها اصحاب من هستند و خدابه من پاسخ می دهد که تو نمی دانی که اینها بعد از تو چه کردند ؟ اینها پس از تومرتد شده و به قهقری بازگشتند ؟و اما معاویه که او را نیز از صحابه می دانند و او بر امیرالمومنین علی علیه السلام قیام کرد و جنگ صفین را براه انداخت که در آن جنگ بیش از بیست هزار نفراز طرفین کشته شدند و مسلم است که ابوسفیان و معاویه و حکم و مروان به قدر یک چشم بر هم زدن اسلام نداشته و ایمان واقعی پیدا نکردند و فقط به ظاهر مسلمان شدند تا آن را از بین ببرند . و معاویه غیر از آنچه که در جنگ صفین از مسلمین را به قتل رسانید تعدادی ازبهترین صحابه مانند ( عمرو بن حمق خزاعی , حجر بن عدی و اصحاب ده نفره او ) رابه سخت ترین وضعی به قتل رسانید . و جنایات معاویه و محاربه او با خدا ورسولخدا , و قتل حسن و حسین علیهماالسلام بیش از آن است که قابل شمارش باشد , درحالیکه معاویه را از اصحاب پیامبر که خدا از آنها راضی است می شمارند پس اگر در این مخاصمات حق با معاویه بن

ابی سفیان و مروان بن حکم و پدرش باشد . باید فاتحه اسلام خوانده شود و بقاء بر کفر هر آینه بهتر از اسلام معاویه می باشد . در عین حال ما همیشه ندای وحدت بین فرق اسلامی را سر داده و به مصداق آیه شریفه (5) همه مومنین را برادر دانسته و اعتصام به ریسمان محکم الهی را تنها راه نجات مسلمین می دانیم .

نظر شیعه را درباره سب شیخین بیان فرمایید؟

پرسش

نظر شیعه را درباره سب شیخین بیان فرمایید؟

پاسخ

یکی از گناهان بزرگ که هر مسلمان باید از آن اجتناب ورزیده و پرهیز نماید, سب و ناسزاگویی است که از رذایل اخلاقی محسوب می گردد. بنا به تصریح روایات , هر کس مرتکب این عمل زشت گردد, روز قیامت مورد ملامت و نکوهش و عقاب قرار می گیرد. (1)شخص مسلمان اصول ادب و نزاکت و عفت در کلام و گفتار راحتی در مقابل دشمنان نیزبایدرعایت کند.