کتابخانه بالقرآن

مذاهب صفحه 609

صفحه 609

خود همین قاضی نویسنده مجالس المؤمنین ، سالها در هندوستان قاضی القضاه و مدرس علوم اسلامی بوده و شیعه بودن او را کسی نمی دانست و او در تمام آن سالها به تقیه رفتار می کرد و آن روز که فهمیدند او شیعه امامیه اثنی عشریه است ، آنقدر بر او شلاق زدند که جان به جان آفرین تسلیم کرد.

از آنچه گذشت معلوم شد که این مدح و ثناها از باب تقیه است و هیچگونه اشکالی ندارد.

آیا کاربرد لعنت در مورد مخلوقات خداوند صحیح است یا خیر؟ در صورت صحت سؤال بالا چه کسانی مورد لعنت خدا قرار گرفته اند؟

پرسش

آیا کاربرد لعنت در مورد مخلوقات خداوند صحیح است یا خیر؟ در صورت صحت سؤال بالا چه کسانی مورد لعنت خدا قرار گرفته اند؟

پاسخ

در مورد لعن، باید گفت لعن که به معنای دوری از لطف و رحمت الهی است و آنچه نکوهش شده ناسزاگویی و سب به خدایان مشرکان است «لا تسبوا الذین یدعون من دون الله فیسبوا الله عدوا بغیر علم؛ ... و آنهایی را که جز خدا می خوانند دشنام مدهید که آنان از روی دشمنی [و] به نادانی خدا را دشنام خواهند داد» (انعام، آیه 108).

اما لعن به معنای طلب دوری از رحمت الهی، نسبت به کافران و ظالمان در قرآن نیز آمده است «ان الله لعن الکافرین و اعد لهم سعیرا؛ خداوند کافران را لعن می کند و عذاب را برای آنان آماده کرده است» (احزاب، ایه 64).

و همچنین کسانی که پیامبر را آزار داده اند مورد لعن قرار گرفته اند. «ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره؛ کسانی که خداوند و پیامبرش را آزار می دهند خداوند آنان را در دنیا و آخرت مورد لعن قرار می دهد» (احزاب، آیه 57).

برای معاندان و محاربان با امام حسین(ع) و ظالمین به اسوه ها و الگوهای هدایت مردم، ابدی است. زیرا ملاک لعن، ابدی است. آنچه که موجب لعن و نفرین نسبت به ظالمین به حق محمد و آل محمد(ص) شده است، و ملاک لعن است، چون باقی است لعن هم باقی است. علاوه بر این، حقیقت و روح دین را همین حب و بغض ها تشکیل می دهد.