کتابخانه بالقرآن

مذاهب صفحه 700

صفحه 700

پاسخ

عدالت خداوند یکی از مسائلی است که ریشه ی قرآنی دارد و آیات فراوانی در قرآن مجید بر آن دلالت می کند و عقل نیز در این مورد حکم قطعی دارد زیرا ستم کردن، معلول یکی از این عوامل است:

1- جهل، یعنی چون نمی داند فلان کار ظلم است آنرا انجام می دهد/

2- و یا چون نمی داند ظلم قبیح و زشت است انجام می دهد/

3- نیاز و احتیاج، یعنی چون ستمگر نیازمند به چیزی است برای بدست آوردن آن دست به ظلم می زند/

4- و یا می خواهد به این وسیله از کسی انتقام بگیرد و تسکین خاطر برای او حاصل شود و تمام اینها بر خداوند متعال محال است/

و پوشیده نماند که همه اهل سنّت نفی عدالت خدا نمی کنند بلکه عده ای از آنان (اشاعره) که حسن و قبح عقلی را نفی کرده اند، این پندار موهوم آنان باعث نفی عدالت از خداوند گردیده است/

آنان چنین می گویند که اساساً عقل نمی تواند خوبی و بدی چیزی را بفهمد و درک کند هر چه خداوند دستور می دهد همان خوب است و آنچه مورد نهی او واقع گردید بد و زشت است - فرضاً اگر به محرمات امر می کرد خوب بود و اگر از واجبات نهی می کرد می گفتیم بد و زشت است/

بنابراین، اگر خداوند کسی را که تمام زندگی خویش را به عبادت و انجام وظایف مذهبی سپری کرده معذب سازد یا کسانی را که عمری جنایت و گناه انجام داده اند به بهشت ببرد و آنان را متنعم سازد قبحی نخواهد داشت/

این نظریه از نظر عقل بی اساس