مذاهب صفحه 839

صفحه 839

گروه دوم، اقلیت ناچیز را تشکیل می دهند. جمع کلمه غالی «غُلات» است. غلات به معنای غُلُوّ کنندگان می باشد.

کلمه ی غلوّ به معنای تجاوز از حدّ است، (صحاح اللغه). این اقلیت، درباره امامان معصوم اعتقادات خاصّی دارند. به عنوان مثال برخی از آنان معتقدند که خداوند، کار جهان را به حضرت علی(ع) سپرده است، برخی از آنان می گویند: امام صادق(ع) غایب شده و وفات نکرده است و برخی می گویند: ابن ملجم علی(ع) را نکشت بلکه علی(ع) به آسمان عروج کرده و کسی که کشته شده، او نبوده است و حتی برخی از اینها می گویند که جبرئیل وحی را باید به علی(ع) می رسانید و خیانت کرد که وحی را بر حضرت محمد(ص) آورد، (تاریخ ادیان و مذاهب جهان، ج 3، ص 1364، عبدالله مبلّغی آبادانی). این نوع اعتقادات، تجاوز از حد و غلو نامیده می شوند.

علی اللهی ها، جزو غلات شیعه ی دوازده امامی هستند، (شیعه در اسلام، ص 40، س 5)

برای مطالعه عقاید علیّ اللهی ها به لغتنامه ی دهخدا، کلمه ی «علیّ اللّهی» مراجعه کنید و می توانید به تاریخ ادیان و مذاهب جهان نوشته ی عبدالله مبلغی آبادانی مراجعه کنید.

درباره کافر بودن و کافر نبودن علیّ اللّهی ها باید گفت:

غلات به معنای غلو کنندگان در اعتقاد و متجاوزان از حد اعتدال، چند طایفه اند: طایفه ای می گویند: حضرت علی(ع) اله و خدای مجسم است. اگر چنین گفته باشند هم نجس و هم کافر هستند. طایفه ای از غلات می گویند: جهان را خداوند آفریده ولی کار تشریع و تکوین به دست حضرت علی(ع) سپرده شده است.

این اعتقاد را تفویض و معتقدان به آنرا مفوّضه گویند. اگر کسی آگاهانه و عمدا چنین بگوید، تردیدی در کفر او نیست ولی اگر شبهه ای برای او حاصل شده و در اثر مطالعه برخی از روایات و دعاها به چنین اعتقادی رسیده، در این صورت، نمی توان به کفر او حکم کرد.

به طور کلی غلوی که به توحید در خالقیت و توحید در ربوبیت تکوینی و تشریعی و توحید در الوهیت و عبودیت ضرر نزند، هر چند مردود است اما موجب کفر نمی رسد، (التنقیح فی شرح العروه الوثقی، ج 2، ص 73، میرزا علی تبریزی غروی، چاپ نجف).

با توجه به توضیحات فوق آیا می توان طایفه اهل حق را شیعه نامید و پاک دانست؟

پرسش

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه