رجعت در عصر ظهور صفحه 80

4. منظور از اماته و احیا، با توجّه به بیشتر موارد استعمال آن دو، به خصوص لفظ إحیا، دوبار میراندن و دوبار زنده کردن همین جسم است. این وجه، با ظاهر این دو لفظ سازگار است. با توجّه به این که هیچ یک از اشکالات سابق بر این وجه وارد نیست و از این جهت می توان گفت: این آیه، بهترین دلیل بر رجعت می باشد. بنابراین منظور از میراندن اوّل، همان پایان عمر دنیوی انسان و مرگ او است و احیای اوّل، هنگام رجعت است که خداوند عدّه ای را زنده می کند و به دنیا باز می گرداند و میراندن دوّم نیز در همین دنیا و پس از رجعت است و زنده کردن دوّم، در قیامت، هنگام زنده شدن همه انسان ها است.

شیخ حرّ عاملی(1) و علّامه مجلسی(2) همین وجه را پذیرفته اند. مرحوم شبّر نیز مرگ و زندگی دوّم در این آیه را، مرگ و زندگی در رجعت، تفسیر کرده اند.(3)

علی بن ابراهیم در تفسیر قمی، به استناد روایتی از امام صادق علیه السلام این آیه را درباره رجعت دانسته است.(4)

و قال علی بن إبراهیم فی قوله {رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَیْنِ وَ أَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ} إلی قوله مِنْ سَبِیلٍ قال الصّادق علیه السلام ذلک فی الرجعه. این (آیه در باره) رجعت است.

آیه سوم

{وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّنَ لَمَا ءَاتَیْتُکم مِّن کتَابٍ وَ حِکمَهٍ ثُمَّ جَاءَکمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَکمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنصُرُنَّهُ قَالَ ءَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلیَ ذَالِکمْ إِصْرِی قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشهَْدُواْ وَ أَنَا مَعَکم مِّنَ الشَّاهِدِینَ}(5)؛

و [یاد کن] آن گاه که خدا از پیغمبران پیمان گرفت که چون به شما

1- الإیقاظ، ص 56.
2- بحار الأنوار، ج53، ص137.
3- تفسیر شبّر، ص440.
4- تفسیر قمی، ج2، ص 256.
5- سوره آل عمران: 81.