ضرورت توسل به اهل بیت علیهم السلام صفحه 114

متأسفانه برخی افراد بدون طی مقدمات می خواهند قرآن را تفسیر کنند. در قرآن آیات محکم و متشابه وجود دارد و بدون مراجعه به روایات اهل بیت: امکان تفسیر متشابهات نیست.

آیه چهارم

)فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ(؛(1)

پس آدم کلماتی را از سوی پروردگارش دریافت کرد و [پروردگار] توبه اش را پذیرفت.

هنگامی که حضرت آدم از بهشت رانده شد و متوجه اشتباهش گردید، در صدد برآمد که اشتباهش را جبران کند و به سوی خدا توبه نماید. طبق این آیه خداوند کلماتی به او آموخت و آدم این کلمات را

از خدا تلقّی کرد. در آیه شریفه نفرمود: «سمع آدم» بلکه فرمود: «فتلقّی آدم»، تلقّی به معنای فهم و شناخت دقیق و آگاهانه است. این «کلمات» زمینه ی توبه ی آدم و پذیرش آن را فراهم کرد.

در این باره سؤالاتی مطرح است؛ از جمله این که منظور از «کلمات» چیست؟ در روایات متعددی به تفسیر و توضیح «کلمات» پرداخته شده؛ از جمله:

خلیفه ی دوم از پیامبر(صلی الله علیه واله) روایتی نقل می کند که بر اساس آن منظور از «کلمات»، پیامبر(صلی الله علیه واله) بوده که حضرت آدم(علیه السلام) از خدا می خواهد به حق پیامبر(صلی الله علیه واله) او را مورد عفو قرار دهد. او به خداوند عرض می کند: