ضرورت توسل به اهل بیت علیهم السلام صفحه 69

خداوند شویم. قُرب به حق تعالی یعنی خدایی شدن. اکنون بیاییم خود را بسنجیم، سی سال، چهل سال، پنجاه سال زندگی کردیم. آیا با سال های گذشته تفاوتی کرده ایم؟ آیا تحمل مان بیشتر شده است؟ آیا اخلاق مان بهتر شده است؟ آیا نگاه مان به مردم محبت آمیزتر شده است؟

مقدمه دوم: نظام عالم، نظام علت و معلول

نظام این عالم نظام اسباب و مسببات است؛ یعنی هیچ چیز در این دنیا بدون علت و سبب پدید نمی آید. امام صادق(علیه السلام) می فرماید:

أَبَی اللَّهُ أَنْ یُجْرِیَ الْأَشْیَاءَ إِلَّا بِأَسْبَابٍ فَجَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ سَبَبا؛(1)

خداوند امتناع فرموده که امور عالم را بدون اسباب فراهم کند، پس برای هر چیزی سبب و وسیله ای قرار داد.

خداوند متعال عالمی آفریده که در آن هیچ امری از جزئی ترین تا کلی ترین امور بدون سبب، علت و واسطه محقق نمی شود. حتی برگی از درخت بدون علت بر زمین نمی افتد. آیا تا به حال دیده اید که مثلاً چیزی بدون علت آتش بگیرد؟ حتی معجزات و کرامات که امور خارق العاده محسوب می شوند نیز خارج از نظام علت و معلول نیستند.

بنابراین خداوند نظامی را طراحی کرده و اموری را به عنوان علت و مؤثر در این عالم قرار داده است. البته این مطلب هیچ منافاتی با توحید در خالقیت ندارد. معنای توحید در خالقیت این است که فقط خداوند خالق عالم است ولی این گونه نیست که مانند مهندسی باشد که