خاطراتی آموزنده و ماندگار صفحه 66

شدم و دست روی قبر مطهر آن حضرت گذاشتم و زیارت کردم اما ادب حکم می کرد که معطل نکنم . بنابراین ، سریع زیارت کردم و برگشتم . آن دو خادم مرا راهنمایی نمودند .

بنده فقط سکوت کرده بودم و می شنیدم و سخنی نمی گفتم فقط در ذهنم مراحل زیارت معنوی ایشان در عالم باطن را با آنچه که در خارج اتفاق افتاده بود تطبیق می کردم از جمله : حال عجیب معنوی و بکاء شدید ، تمایل برای زیارت نزدیک ضریح مطهّر ، نگاه های مستمر همراه با اشک به ضریح مقدّس ، حضور آن دو نفر جوان بدون مقدمه و کمک نمودن تا انتهای کار ، معطل نکردن و سریع برگشتن، گواهی از قرائن و شواهدی می داد که در این آخرین زیارت در مشهدالرضا(علیه السلام) و آخرین حضور در حرم مطهّر ، بنای بر یک پذیرایی خاص بوده است .

بعد از این جریان در اقامتگاه ایشان از من بسیار تشکر کردند و گفتند : تا به حال چنین زیارتی نرفته بودم و در حالی که روی تخت نشسته بودند دیدم حالشان منقلب شد و چشم ها پر از اشک و دقیقاً همان گونه که در حرم نقل نموده بودند بدون کم و زیاد تکرار و گریه می نمودند .

پس از این سفر زیارتی تا زمان حیات که چند ماهی بیش نبود مکرراً این مطلب را در مواقع خاص بیان می کردند و بسیار منقلب می شدند تا حدی که از شدت گریه بی حال می شدند .

شفای بیماری به برکت برگزاری روضه حضرت سیدالشهدا (علیه السلام)

حجت ­الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدرضا شریفی نقل می کند : بیش از چهل سال قبل مرحوم پدرم حجت الاسلام حاج شیخ محمدباقر شریفی ، مدتی مبتلا به بیماری کلیه بودند که در بستر بیماری از اثر