نظام واسطه در خلقت صفحه 107

ولی (ای پیامبر!) تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و (نیز) تا استغفار می‌کنند، خدا عذابشان نمی‌کند.

گفته شده که این آیه دلیل بر منع توسل به پیامبر (ص) بعد از انتقال حضرت (ص) از این دنیا است و تنها توسل را اختصاص به زمان حیات آن حضرت می‌دهد.

ترمذی به اسنادش از رسول خدا (ص) نقل کرده که فرمود:

انزل الله امانین لأمتی (وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فِیهِمْ وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ) فاذا مضیت ترکت فیهم الاستغفار الی یوم القیامة. (1)

خداوند دو امان برای امتم فرو فرستاد (ولی تا تو در میان آنها هستی، خداوند آنها را مجازات نخواهد کرد؛ و تا استغفار می‌کنند، خدا عذابشان نمی‌کند). و چون من از دنیا رحلت کردم در میان شما استغفار را تا روز قیامت به جای می‌گزارم.

پاسخ‌

اولًا: با رجوع به شأن نزول این آیه پاسخ این شبهه داده می‌شود.

طبری از ابن ابزی نقل کرده:

کان الرسول (ص) بمکة، فانزل الله (وَ ما کانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ) کان اولئک البقیة من المسلمین الذین بقوا فیها یستغفرون، فلمّا خرجوا انزل الله (وَ ما لَهُمْ أَلَّا یُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ) (2)، ا