- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 7
- بخش اول: عرفه روز نیایش 7
- گفتار اول: جایگاه روز عرفه 9
- ١. اهمیت روز عرفه 9
- ٢. فضیلتهای روز عرفه از چشمانداز قرآن و روایات 10
- الف) عرفه در آیینهقرآن کریم 10
- ب) عرفه در آیینه روایتها 11
- ٣. امامت و روز عرفه 17
- 4. فضیلتهای زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه 22
- اشاره 25
- ١. نیایش از چشمانداز آیههای قرآن کریم 25
- گفتار دوم: آیین نیایش 25
- ٢. فضیلت نیایش 29
- ٣. اسباب استجابت دعا 37
- اشاره 37
- الف) زمان دعا 37
- ب) مکان دعا 39
- ج) اسم اعظم 40
- د) ترکیب دعا و زمان خاص 41
- و) ترکیب دعا با عمل خاص 41
- الف) دعای با گریه 41
- ه) ترکیب دعا و مکان خاص 41
- 4. آداب نیایش 41
- ب) دعای با توجه 44
- ج) اعتراف به تقصیر 45
- گفتار سوم: مهمترین نیایشهای وارده در روز عرفه 49
- الف) مضمون عرفانی نیایش عرفۀ اباعبداللّه الحسین (ع) 49
- ١. نیایش عرفهحضرت اباعبدالله الحسین (ع) 49
- اشاره 49
- ب) سند نیایش 52
- الف) اهمیت صحیفه مبارکه سجّادیه 55
- ٢. نیایش عرفه امام سجاد (ع) 55
- ب) نیایش عرفه صحیفه مبارکه سجّادیه 57
- بخش دوم: عرفات سرزمین عشق 59
- اشاره 59
- گفتار اول: جایگاه سرزمین عرفات 61
- ١. موقعیت جغرافیایی سرزمین عرفات 61
- ٢. فلسفۀ نامگذاری صحرای عرفات 67
- ١. فضیلت سرزمین عرفات در آیینۀ قرآن کریم 75
- گفتار دوم: فضیلتهای عرفات در آیینه کتاب و سنت 75
- ٢. فضیلت سرزمین عرفات در آیینه روایتها 79
- الف) اسرار وقوف عرفات 79
- ب) عرفات، تجلّیگاه بندگی 86
- ج) عرفات، محل استجابت دعا 90
- د) عرفاتیان، مشمول مغفرت خاصّه الهیاند 92
- ه) عرفات، درِ ورود به حرم 95
- و) مقام شفاعت 96
- الف) توصیههای اخلاقی 97
- ٣. عرفات در آیینۀ کلام بزرگان اهل سلوک 97
- اظهار پشیمانی از اعمال گذشته 101
- ب) داستانهای عرفانی 101
- پاداش عمل 102
- غفّارالذّنوب 103
- رحمت بیمنتهای الهی 104
- امید به درگاه خداوند 104
- عرفات، تجلیگاه لطف الهی 106
- الف) حضرت آدم (ع) و صحرای عرفات 109
- گفتار سوم: صحرای عرفات، صحنه نیایش اولیای الهی 109
- اشاره 109
- ١. وقوف انبیای عظام (علیهمالسلام) در صحرای عرفات 109
- ب) حضرت ابراهیم (ع) و صحرای عرفات 111
- ج) حضرت خضر (ع) و صحرای عرفات 112
- د) پیامبر گرامی اسلام (ص) و صحرای عرفات 112
- ٢. حضور امام عصر (عج) در عرفات 113
- اشاره 113
- الف) مغتنم شمردن فرصت حضور در سرزمین عشق 115
- ب) حکایتهایی در مورد وصال به حضرت ولیعصر (عج) 116
- یاری حجّاج به وسیله امام عصر (عج) 116
- ای دل! اگر عاشقی، در طلب یار باش 117
- کتابنامه 119
ص:19
و اجتماع مییابند. همچنین، براساس آیه دوم میتوان گفت که میان عرفات و عرصات قیامت مناسبتی وجود دارد.
در تفاسیر عرفانی، نقلهای متعدد و فراوانی دربارۀ «شاهد» و «مشهود» آمده است(1)؛ از جمله اینکه شاهد، خلق و مشهود، خداست؛ زیرا انسانها خدا را با قلب خویش شهود میکنند.
ب) عرفه در آیینه روایتها
امام سجاد (ع) به سائلی که روز عرفه، از مردم درخواست مال میکرد، فرمود:
وَیْحَکَ أَ غَیْرَ اللهِ تَسْأَلُ فِی هَذَا الْیَوْمِ إِنَّهُ لَیُرْجَی لِمَا فِی بُطُونِ الْجِبالِ فِی هَذَا الْیَوْمِ أَنْ یَکُونَ سَعِیداً.(2)
وای بر تو! آیا در چنین روزی از غیر خدا طلب میکنی؟ حال آنکه امروز آنچنان رحمت حق، شامل و عام است که امید آن میرود آنچه در شکم کوههاست، مشمول رحمت عامه حق گردد و خوشبخت و سعادتمند شوند.
1- تفسیر کشف الاسرار، ابوالفضل رشید الدین میبدی، ج ١٠، ص ۴٣٨؛ لطائف الاشارات، ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری، ج ٣، ص ٧١٠.
2- الوافی، فیض کاشانی، ج ٢، ص ۴٢. مرحوم فیض در بیان این حدیث میگوید: «سعادت، هر چیزی مناسب حال خودش است. بنابراین شاید مراد از سعادت، آنچه در شکم کوههاست، این باشد که از کوه، نباتی بروید و بعد از تحوّلات پیدرپی به صورت نطفهای درآید و از آن، انسان سعیدی متکون گردد» . همچنین در روایت دیگری که «مستدرک» نقل کرده، به جای کلمه «الجبال» ، کلمه «الحُبالی» آمده که به معنای «زنان آبستن» است و در این صورت، معنای حدیث روشنتر خواهد بود. ر. ک: وسائل الشیعه، ج١٠، ص٢٨؛ بحارالانوار، ج٩٩، ص٢٩٩؛ من لایحضره الفقیه، ج٢، ص١٣٧.