- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 7
- بخش اول: عرفه روز نیایش 7
- ١. اهمیت روز عرفه 9
- گفتار اول: جایگاه روز عرفه 9
- ٢. فضیلتهای روز عرفه از چشمانداز قرآن و روایات 10
- الف) عرفه در آیینهقرآن کریم 10
- ب) عرفه در آیینه روایتها 11
- ٣. امامت و روز عرفه 17
- 4. فضیلتهای زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه 22
- اشاره 25
- گفتار دوم: آیین نیایش 25
- ١. نیایش از چشمانداز آیههای قرآن کریم 25
- ٢. فضیلت نیایش 29
- اشاره 37
- الف) زمان دعا 37
- ٣. اسباب استجابت دعا 37
- ب) مکان دعا 39
- ج) اسم اعظم 40
- و) ترکیب دعا با عمل خاص 41
- ه) ترکیب دعا و مکان خاص 41
- د) ترکیب دعا و زمان خاص 41
- 4. آداب نیایش 41
- الف) دعای با گریه 41
- ب) دعای با توجه 44
- ج) اعتراف به تقصیر 45
- ١. نیایش عرفهحضرت اباعبدالله الحسین (ع) 49
- الف) مضمون عرفانی نیایش عرفۀ اباعبداللّه الحسین (ع) 49
- گفتار سوم: مهمترین نیایشهای وارده در روز عرفه 49
- اشاره 49
- ب) سند نیایش 52
- الف) اهمیت صحیفه مبارکه سجّادیه 55
- ٢. نیایش عرفه امام سجاد (ع) 55
- ب) نیایش عرفه صحیفه مبارکه سجّادیه 57
- اشاره 59
- بخش دوم: عرفات سرزمین عشق 59
- گفتار اول: جایگاه سرزمین عرفات 61
- ١. موقعیت جغرافیایی سرزمین عرفات 61
- ٢. فلسفۀ نامگذاری صحرای عرفات 67
- گفتار دوم: فضیلتهای عرفات در آیینه کتاب و سنت 75
- ١. فضیلت سرزمین عرفات در آیینۀ قرآن کریم 75
- ٢. فضیلت سرزمین عرفات در آیینه روایتها 79
- الف) اسرار وقوف عرفات 79
- ب) عرفات، تجلّیگاه بندگی 86
- ج) عرفات، محل استجابت دعا 90
- د) عرفاتیان، مشمول مغفرت خاصّه الهیاند 92
- ه) عرفات، درِ ورود به حرم 95
- و) مقام شفاعت 96
- الف) توصیههای اخلاقی 97
- ٣. عرفات در آیینۀ کلام بزرگان اهل سلوک 97
- ب) داستانهای عرفانی 101
- اظهار پشیمانی از اعمال گذشته 101
- پاداش عمل 102
- غفّارالذّنوب 103
- رحمت بیمنتهای الهی 104
- امید به درگاه خداوند 104
- عرفات، تجلیگاه لطف الهی 106
- الف) حضرت آدم (ع) و صحرای عرفات 109
- گفتار سوم: صحرای عرفات، صحنه نیایش اولیای الهی 109
- اشاره 109
- ١. وقوف انبیای عظام (علیهمالسلام) در صحرای عرفات 109
- ب) حضرت ابراهیم (ع) و صحرای عرفات 111
- ج) حضرت خضر (ع) و صحرای عرفات 112
- د) پیامبر گرامی اسلام (ص) و صحرای عرفات 112
- اشاره 113
- ٢. حضور امام عصر (عج) در عرفات 113
- الف) مغتنم شمردن فرصت حضور در سرزمین عشق 115
- ب) حکایتهایی در مورد وصال به حضرت ولیعصر (عج) 116
- یاری حجّاج به وسیله امام عصر (عج) 116
- ای دل! اگر عاشقی، در طلب یار باش 117
- کتابنامه 119
ص:124
ب) حکایتهایی در مورد وصال به حضرت ولیعصر (عج)
یاری حجّاج به وسیله امام عصر (عج)
شخصی از اهل مدائن گوید: من با رفیقم به حجّ رفته بودیم. چون به موقف عَرفات رسیدیم، جوانی را دیدیم نشسته و لُنگ و روپوشی در بَر کرده و نعلین زردی در پا دارد. لُنگ و روپوش او به نظر من ١۵٠ دینار ارزش داشت و علامت و اثر سفر در او نبود. گدایی نزد ما آمد، او را رد کردیم. سپس نزد آن جوان رفت و سؤال کرد، جوان چیزی از زمین برداشت و به او داد. گدا او را دعا کرد و زیاد و جدی هم دعا کرد. سپس جوان برخاست و از نظر ما پنهان شد. ما نزد آن سائل رفتیم و به او گفتیم: «عجبا! به تو چه عطا کرد؟» گفت: «او به ما ریگ طلای دندانهداری نشان داد که قریب بیست مثقال بود» . من به رفیقم گفتم: «مولای ما نزد ما بوده و ما ندانستیم و آنگاه به جُستوجویش برخاستیم و تمام موقف را گردش کردیم و او را به دست نیاوردیم» . سپس از جمعیتی که اطرافش بودند از اهل مکه و مدینه، راجع به او پرسیدیم، گفتند: «جوانی است علوی که هر سال پیاده به حجّ میآید» .(1)
بدین ترتیب، از ظهور معجزه به دست آن حضرت که سنگ را طلا کرد، دریافتند که او، امام عصر (عج) است. ولی پیداست که دلالت این روایت بر دیدن آن حضرت چندان روشن نیست.
1- اصول کافی، ج٢، ص١٢۵.