- دیباچه 1
- مقدمه 3
- اشاره 7
- بخش اول: عرفه روز نیایش 7
- ١. اهمیت روز عرفه 9
- گفتار اول: جایگاه روز عرفه 9
- الف) عرفه در آیینهقرآن کریم 10
- ٢. فضیلتهای روز عرفه از چشمانداز قرآن و روایات 10
- ب) عرفه در آیینه روایتها 11
- ٣. امامت و روز عرفه 17
- 4. فضیلتهای زیارت امام حسین (ع) در روز عرفه 22
- گفتار دوم: آیین نیایش 25
- اشاره 25
- ١. نیایش از چشمانداز آیههای قرآن کریم 25
- ٢. فضیلت نیایش 29
- ٣. اسباب استجابت دعا 37
- اشاره 37
- الف) زمان دعا 37
- ب) مکان دعا 39
- ج) اسم اعظم 40
- د) ترکیب دعا و زمان خاص 41
- ه) ترکیب دعا و مکان خاص 41
- الف) دعای با گریه 41
- و) ترکیب دعا با عمل خاص 41
- 4. آداب نیایش 41
- ب) دعای با توجه 44
- ج) اعتراف به تقصیر 45
- اشاره 49
- الف) مضمون عرفانی نیایش عرفۀ اباعبداللّه الحسین (ع) 49
- گفتار سوم: مهمترین نیایشهای وارده در روز عرفه 49
- ١. نیایش عرفهحضرت اباعبدالله الحسین (ع) 49
- ب) سند نیایش 52
- الف) اهمیت صحیفه مبارکه سجّادیه 55
- ٢. نیایش عرفه امام سجاد (ع) 55
- ب) نیایش عرفه صحیفه مبارکه سجّادیه 57
- اشاره 59
- بخش دوم: عرفات سرزمین عشق 59
- ١. موقعیت جغرافیایی سرزمین عرفات 61
- گفتار اول: جایگاه سرزمین عرفات 61
- ٢. فلسفۀ نامگذاری صحرای عرفات 67
- گفتار دوم: فضیلتهای عرفات در آیینه کتاب و سنت 75
- ١. فضیلت سرزمین عرفات در آیینۀ قرآن کریم 75
- الف) اسرار وقوف عرفات 79
- ٢. فضیلت سرزمین عرفات در آیینه روایتها 79
- ب) عرفات، تجلّیگاه بندگی 86
- ج) عرفات، محل استجابت دعا 90
- د) عرفاتیان، مشمول مغفرت خاصّه الهیاند 92
- ه) عرفات، درِ ورود به حرم 95
- و) مقام شفاعت 96
- الف) توصیههای اخلاقی 97
- ٣. عرفات در آیینۀ کلام بزرگان اهل سلوک 97
- اظهار پشیمانی از اعمال گذشته 101
- ب) داستانهای عرفانی 101
- پاداش عمل 102
- غفّارالذّنوب 103
- رحمت بیمنتهای الهی 104
- امید به درگاه خداوند 104
- عرفات، تجلیگاه لطف الهی 106
- گفتار سوم: صحرای عرفات، صحنه نیایش اولیای الهی 109
- اشاره 109
- الف) حضرت آدم (ع) و صحرای عرفات 109
- ١. وقوف انبیای عظام (علیهمالسلام) در صحرای عرفات 109
- ب) حضرت ابراهیم (ع) و صحرای عرفات 111
- د) پیامبر گرامی اسلام (ص) و صحرای عرفات 112
- ج) حضرت خضر (ع) و صحرای عرفات 112
- اشاره 113
- ٢. حضور امام عصر (عج) در عرفات 113
- الف) مغتنم شمردن فرصت حضور در سرزمین عشق 115
- یاری حجّاج به وسیله امام عصر (عج) 116
- ب) حکایتهایی در مورد وصال به حضرت ولیعصر (عج) 116
- ای دل! اگر عاشقی، در طلب یار باش 117
- کتابنامه 119
ص:60
٢۴. گسترش رحمت الهی؛
٢۵. گسترش علم، توانایی و رأفت الهی؛
٢۶. توجه به خدا بهوسیله پیامبر (ص) ؛
٢٧. تسبیح کائنات؛
٢٨. روزی حلال و نعمت سلامتی.
ب) سند نیایش
این دعای با عظمت که در توحید و خداشناسی بینظیر است، توسط سرور شهیدان عالم حضرت اباعبدالله الحسین (ع) قرائت و انشاء شده است و در بلاغت لفظ و علو معنا مشهور است و آن را باید از ادله امامت و ولایت حضرتش شمرد. این دعا را بشیر و بشر، پسران غالب اسدی روایت کردهاند و چنانکه از قرائن برمیآید، این دو نفر خود، مردانی سخنشناس، خردمند و هوشیار بودهاند. شیخ بشیر اسدی را در رِجال، از اصحاب حضرت اباعبدالله الحسین (ع) شمردهاند؛ هرچند ضبط و نقل این دعا، خود دلیل روشنی بر خردمندی و سخنشناسی وی است.
خطبه حضرت زینب٣ در کوفه را نیز او نقل کرده است؛ همان خطبهای که بر بلیغترین خطیبان عالم طعن میزند؛ تا جایی که خود بشیر، از بیان حد بلاغت آن عاجز میماند و بهتر از این بیان نمییابد؛ بیانی که در نهایت، به کلام امیرمؤمنان (ع) (1)تشبیه میشود. باری بشیر
1- کَاَنَّما تَنْطِقُ وَ تُفْرِغُ عَنْ لِسانِ اَمیرِالمُؤمِنینَ٧.