شرح دعای کمیل صفحه 114

وَبِجَبَرُوتِکَ الَّتِی غَلَبْتَ بِهَا کُلَّ شَیْ ءٍ

اشاره

و از تو درخواست می کنم به قدرت و عظمتت که به آن بر همه چیز غلبه کردی

« جبروت » از جهت لغت به معنای قدرت و عظمت و سلطنت است . امیر عارفان و مولای عابدان در این فقره از دعا ، خداوند را به صفت جبروت و عظمتی که بر همه چیز غلبه پیدا کرده است می خواند . گوشه ای دیگر از قدرت و عظمت حضرت حق جبران کمبودها و نقایص همۀ موجودات و ممکنات عرصۀ هستی است که با رساندن انواع خیرات و نعمت ها و ابزار و وسائل به آن ها در حد عالی و فراوان و کثیر جبران می شود .

همۀ موجودات و ممکنات در ابتدای آفرینش ، اشیائی غیرقابل ذکرند . صورت اولیۀ آن ها یا یک اتم است ، یا یک حبّه و دانه ، یا نطفه ای ناچیز و بی مقدار . هر موجودی آنچه را کم دارد یا آنچه را دارد ، ناقص است . خداوند ، با عظمت و جبروت خود کمبودها و نواقصش را جبران می کند تا به صورتی کامل و شکلی جامع و هویتی باارزش و حیثیتی کریمانه در عرصۀ هستی جلوه کند و در جایگاه اصلی خودش قرار بگیرد .

جبران کمبودها توسط خدای مهربان

مسئلۀ جبران کمبودها و نواقص از جانب حضرت حق مسئله ای درخور توجّه و دقّت است . چند مورد در این زمینه از کتاب های علمی نقل می شود ، باشد که ایمان ما را به حضرت فیاض و منبع جبران کنندۀ کمبودها و نواقص بیفزاید :