کتابخانه بالقرآن

شرح دعای کمیل صفحه 218

صفحه 218

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود :

حریص میان هفت بلای دشوار است : فکری که بدنش را زیان می زند و وی را سودی نمی دهد ، غصه و اندوهی که پایان ندارد ، رنجی که جز با مرگ از آن راحت نمی شود ، هنگام راحت دچار رنجی سخت است ، ترسی که عاقبت در آن افتد ، حزنی که خوشی را بر او تلخ می کند ، حسابی که از عذاب خدا به خاطر آن رهایی نیابد مگر این که خدا او را عفو کند ، عذابی که از آن گریزگاه و چاره بدست نیاورد (1) .

طمع

علاقه و محبّت به آنچه در دست مردم است و آرزوی آن که به آن برسد و اظهار آن علاقه به کیفیتی که دیگران را وادار به پرداخت کند و درخواست و سؤال از مردم به نظر اهل تحقیق ، طمع ورزی است .

امام سجاد علیه السلام فرمود :

رَأَیْتُ الخَیْرَ کُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِی قَطْعِ الطَّمعِ عَمّا فِی أَیدِی النَّاسِ (2) .

همۀ خیر را دیدم در بریدن طمع از ثروت و مال و مقامی است که در دست مردم است .

1- (1)) . « الْحَرِیصُ بَیْنَ سَبْعِ آفَاتٍ صَعْبَهٍ؛ فِکْرٍ یَضُرُّ بَدَنَهُ وَلا یَنْفَعُهُ وَهَمٍّ لا یَتِمُّ لَهُ أَقْصَاهُ وَتَعَبٍ لا یَسْتَرِیحُ مِنْهُ إِلّا عِنْدَ الْمَوْتِ وَیَکُونُ عِنْدَ الرَّاحَهِ أَشَدَّ تَعَباً وَخَوْفٍ لا یُورِثُهُ إِلّا الْوُقُوعَ فِیهِ وَحُزْنٍ قَدْ کَدِرَ عَلَیْهِ عَیْشُهُ بِلا فَائِدَهٍ وَحِسَابٍ لا یُخَلِّصُهُ مِنْ عَذَابِ اللّٰهِ إِلّا أَنْ یَعْفُوَ اللّٰهُ عَنْهُ وَعِقَابٍ لا مَفَرَّ لَهُ مِنْهُ وَلا حِیلَه » . مصباح الشریعه : 117 ، باب 55 ؛ بحار الأنوار : 165/70 ، باب 128 ، ذیل حدیث 26 .
2- (2)) . الکافی : 320/2 ، باب الطمع ، حدیث 3 ؛ بحار الأنوار : 171/70 ، باب 129 ، حدیث 10 .