شرح دعای کمیل صفحه 3

پیش گفتار

این فقیر در سن یازده سالگی همراه پدرم در شب های ماه مبارک رمضان در یکی از جلسات معروف مذهبی تهران شرکت می کردم ، در آن جلسه مرحوم « آیت اللّٰه حاج سیّد محمّد مهدی لاله زاری » که عالمی عامل و وارسته بود ، با بیانی سحرانگیز معارف الهی را جهت هدایت مردم بیان می کرد و شب های جمعه دعای شریف کمیل را با لحن ملکوتی و قلبی سوزان و چشمی اشک ریزان در تاریکی مطلق قرائت می کرد ، بصورتی که کسی در آن دعا شرکت نداشت مگر این که تحت تأثیر آن دعای معنوی و لحن پرشور و پر سوز آن مرد خدا قرار می گرفت .

من هم مانند دیگر مردم از طریق عاشقانه خواندن او مجذوب این دعای با عظمت شدم . دعایی که از افق قلب مولای عارفان و امام عاشقان برای تصفیۀ جان مردم و زمینه سازی برای توبۀ گنهکاران طلوع کرده است .

اولین مرتبه که این دعا را در آن مجلس شنیدم ، بتوفیق حق پس از سه روز دعا را حفظ نمودم و شب های جمعه در میان خانواده یا جمع دوستان هم کلاسی خود می خواندم .

پس از آن که به حوزۀ علیمۀ قم مشرّف شدم و مدتی از تحصیلاتم گذشت و به عنایت خدای سبحان به عرصۀ تبلیغ وارد شدم ، بر خود لازم دانستم که شب های جمعه جلساتم را به خواندن این دعا برگزار کنم. پس از گذشت مدتی اندک ،