شرح دعای کمیل صفحه 414

وَأَفْرَطَ بِی سُوءُ حَالِی

اشاره

و بدی حالم از حد گذشته است

بدی حال

منظور از بدی حال ، زشتی های اخلاق و ناهنجاری های حالات است که از بدترین و خسارت بارترین بیماری هاست ، و به عقیدۀ اهل بصیرت از سخت ترین و بزرگ ترین حجاب هاست که انسان را از بسیاری از حقایق و دریافت فیوضات و تحصیل سعادت و به دست آوردن رضایت و خوشنودی حق و حرکت در راه راست و درک مفاهیم قرآن و روایات ، محروم و از لقای حضرت دوست محجوب می کند !

« کَلاّٰ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ یَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ » (1).

نه چنین است که آلودگان به سیّئات و رذایل می پندارند ، بلکه اینان در روز قیامت از پروردگارشان محجوب اند .

تأکیدی که خدای مهربان بر تزکیۀ نفس از صفات رذیله و آراستنش به صفات حسنه دارد ، بر هیچ تکلیف و وظیفه ای ندارد . حضرت حق در قرآن مجید پس از یازده سوگند ، به سعادت ابدی و رستگاری همیشگی اهل تزکیه و ناکامی و نومیدی اهل رذایل اشاره فرموده است :