شرح دعای کمیل صفحه 416

وَقَصُرَتْ بِی أَعْمَالِی

اشاره

و اعمالم چنان اندک و کم و کوتاه است ( که نمی تواند مرا به نجات و سعادت برساند )

کوتاهی عمل

انسان اگر خواهان سعادت و رسیدن به کمالات معنوی و تحصیل بهشت باشد ، باید اعمالش را هماهنگ با آیات قرآن و فرهنگ اهل بیت علیهم السلام انجام دهد ، و شرایط لازم مانند همّت و شوق و خلوص را رعایت کند ، تا اعمالش قدرت رساندن او به سعادت و کمالات و بهشت را داشته باشد .

اعمال ، اگر از لباس معرفت عریان باشد و هماهنگ با خواسته های حق انجام نگیرد و همراه با همّت و شوق نباشد و تاریکی بی میلی و کسالت بر آن سایه اندازد و نور خلوص بر آن نتابد و صاحبش از حق الناس و بخل و حسد و طمع و کبر و غرور و نخوت آزاد نباشد ، چگونه می تواند صاحبش را به ساحل نجات برساند و او را از هلاکت برهاند ؟

امیرالمؤمنین علیه السلام با آن که سرمایه های معنوی اش بی نظیر بود ، در مناجات و در راز و نیازش با گریه و زاری به پیشگاه حضرت حق عرضه می داشت :

آه مِنْ قِلَّهِ الزَّادِ وَبُعْدَ السَّفَرِ وَوَحْشَهِ الطَّریقِ ! (1)آه از کمی توشه و دوری سفر و وحشت راه !