شرح دعای کمیل صفحه 443

یَا سَیِّدِی فَأَسْأَلُکَ بِعِزَّتِکَ أَنْ لَایَحْجُبَ

اشاره

عَنْکَ دُعَائِی سُوءُ عَمَلِی وَفِعَالِی

ای آقای من ، به عزتت از تو می خواهم که بدی عمل و زشتی افعال من ،

دعای مرا از تو مانع و حاجب نشود

سبب بسته شدن راه دعا

گناه و معصیت ، حجابی است که انسان را در صورتی که توبه نکند از دریافت فیوضات الهی و رحمت واسعۀ حق و اجابت دعا باز می دارد .

بدی عمل و زشتی اعمال سبب می شود که حال دعا از انسان گرفته شود و از رفتن به پیشگاه خدا و دعا به دربارش محروم شود ، و اگر چه توفیق دعا به او دست دهد از فیض اجابتش باز ماند .

بسته شدن درب دعا و محروم ماندن دعا کننده از اجابت ، دلیل بر مطرودیت و مردودیت عبد از پیشگاه مولاست .

از عارف عاشقی نقل می کنند که گفته است : اگر از دعا محروم شوم برای من دشوارتر است که از اجابت محروم مانم .

در این بخش از دعا ، شخص دعاخوان با توسل به عزّت حضرت ربّ العزّه از حضرتش درخواست می کند که ای آقای من ، تأثیر معصیت و بدی عمل و زشتی افعال را - که محجوب ماندن دعایم در پیشگاه توست - از کار بینداز ، تا بدی عمل ، قدرت منع مرا از دعا نداشته باشد و من به درگاهت به گدایی سر گذارم و تو هم با رحمتت دعایم را به اجابت رسانی .

در روایتی آمده :