شرح دعای کمیل صفحه 623

ا 4

و تو از ناتوانی ام در برابر اندکی از غم و اندوه دنیا و کیفرهایش ، و آنچه که از ناگواری ها بر اهلش می گذرد آگاهی . با این که این غم و اندوه و ناگواری درنگش اندک ، و زمان ماندنش کم ، و مدّتش کوتاه است ، پس چگونه خواهد بود تاب و توانم در برابر بلای آخرت ، و عظمت ناگواری ها در آنجا ، در حالی که زمانش طولانی و جایگاهش همیشگی است ، و آن را از اهلش سبک نکنند ، زیرا مایۀ آن بلا و محنت فقط از خشم و انتقام و ناخشنودی توست ، و این چیزی است که آسمان ها و زمین در برابرش تاب نیاورند ، ای آقای من ، تا چه رسد به من ، در حالی که من بندۀ ناتوان و خوار و کوچک و زمین گیر و درماندۀ توام .