شرح دعای کمیل صفحه 645

وَهٰذٰا مٰا لَاتَقُومُ لَهُ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ

اشاره

، یَا سَیِّدِی فَکَیْفَ لِی وَأَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ ، الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ

و این چیزی است که آسمان ها و زمین در برابرش تاب نیاورند ، ای آقای من ، تا چه رسد به من ، در حالی که من بندۀ ناتوان و خوار و کوچک و زمین گیر و درماندۀ توام

ناپایداری آسمان ها و زمین در برابر عذاب الهی

عذابِ نشأت گرفته از غضب و انتقام و سخط الهی ، عذابی مافوق تصوّر است که امیرالمؤمنین علی علیه السلام با تعبیر« وهذا ما لا تقوم له السموات والأرض » شدت این عذاب را بیان می فرمایند که آسمان ها و زمین با تمام عظمت و شوکت خود ، در برابر چنین عذابی که از خشم حضرت حق نشأت گرفته است تاب نمی آورد ، تا چه رسد به بندۀ ناتوان و خوار و کوچک و زمین گیر و درمانده .

چگونه آسمان و زمین می توانند بر عذاب الهی استقامت ورزند در حالی که وقتی قیامت واقع شود کوه ها درهم کوبیده و ریز ریز می شوند و همچون غباری پراکنده می گردند (1) .

و هنگامی که در صور دمیده شود ، زمین و کوه ها از جای خود کنده می شوند