شرح دعای کمیل صفحه 656

یَا إِلَهِی وَرَبِّی وَسَیِّدِی وَمَوْلَایَ لِأَیِّ الْأُمُورِ إِلَیْکَ أَشْکُو

اشاره

ای معبود و پروردگار و سرور و مولایم ، برای کدام یک

از مصائب و دردهایم به پیشگاهت شکایت آرم ؟

شکایت به دوست

مولای عاشقان ، در این بخش از دعا ، از بلاها و گرفتاری ها ناله و زاری کرده و شکایت به درگاه دوست می برد و با این شکایت می خواهد بگوید : احدی جز تو نمی شناسم که دردم را دوا کند و رنج و بلایم را برطرف نماید .

همه فقیر و نیازمند تواند و همه بی قدرت و ناتوان و ضعیف اند ، از بی قدرت و ناتوان کاری ساخته نیست و از ضعیف ، انتظار حلّ مشکل نمی رود .

تویی که کلید حلّ همۀ مشکلات در اختیار توست .

تویی که قدرت بی نهایتی و با یک اشاره ات ، همۀ دردها به درمان می رسد .

تویی که مشکلات مشکل داران را حل می کنی و سختی و رنج گرفتاران را برطرف می نمایی .

تویی که حضرت فاطمۀ زهرا علیها السلام به پیشگاهت می نالید و چون چشمۀ فصل بهاران به درگاهت اشک می ریخت و می گفت :

خدایا ، ( از تو خواسته هایی دارم که فقط تو می توانی عنایت کنی ) از تو هدایت و تقوا و عفاف و بی نیازی و عمل به آنچه که دوست داری و به آن خشنود می شوی می خواهم .