شرح دعای کمیل صفحه 736

وَیَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِرُبُوبِیَّتِکَ

اشاره

و به پیشگاهت ، به ربوبیتت توسل می جوید

مفهوم توسّل

امیرالمؤمنین علی علیه السلام عرضه می دارد :

« خدایا ، ربوبیت تو را که با آن انسان را پرورانده ای ، وسیلۀ تقرّب به سویت قرار می دهم » .

این فراز از دعای کمیل ، حقیقت توسل را بیان می کند و همچنین اشاره به عاطفی ترین صفات پروردگار متعال - که ریشه در رحمانیت و رحیمیت او دارد - نموده است و آن صفت « مربّی » بودن خداوند متعال نسبت به بندگانش می باشد.

تردیدی نیست که هر مربّی از لحاظ عاطفی ، تربیت شدۀ خویش را دوست دارد و به او عشق می ورزد .

« توسل » از ماده « وسیله » اخذ شده است . یعنی آنچه که به واسطۀ آن ، به دیگری تقرّب می جویند (1) .

برای شناخت حقیقت توسل و یافتن بهترین راه تقرب به حضرت حق ، و درک فرمان رب العالمین که: «یٰا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ » (2). توجّه به این دو روایت ضروری است :