شرح دعای کمیل صفحه 763

أَمْ کَیْفَ یَرْجُو فَضْلَکَ فِی عِتْقِهِ مِنْهَا فَتَتْرُکُهُ فِیهَا

اشاره

یا چگونه بخششت را در آزادی از دوزخ امید داشته باشد و تو او را در آن واگذاری ؟

وجود مبارک حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در این عبارت از دعا نیز مجدد به فضل و رحمت الهی اشاره فرموده و در حقیقت با محفوف نمودن این بخش به فضل و کرم حضرت حق در اول و آخر عبارات این قسمت ، این نکته را بیشتر مورد توجه قرار می دهند که با امیدواری به فضل و کرم خداوند و تلاش و کوشش در انجام تکالیف شرعی و عمل به دستورات ائمۀ معصومین علیهم السلام و متخلق شدن به اخلاق ایشان ، عذاب الهی متوجه انسان نخواهد شد ، بلکه انسان ، مشمول فضل و رحمت و کرامت و رأفت حضرت رب العالمین و اکرم الأکرمین خواهد شد .

گوشه ای از فضل الهی

اشاره

یکی از ویژه گی های بسیار مهم انسان ، برخورداری از نعمت آزادی و اختیار است ، که به این سبب هیچ چیز در پیشگاه خداوند گرامی تر و با ارزش تر از انسان نیست .

امیرالمؤمنین علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می کند :

مَا مِن شَیْ ءٍ أکرَمُ عَلی اللّٰهِ مِن ابنِ آدمَ ، قِیلَ : یَا رَسولَ اللّٰهِ : وَلا المَلائِکهِ ؟ قَالَ :

المَلائِکَهُ مَجبُورونَ بِمَنزِلَهِ الشَّمسِ وَالقَمرِ (1) .