شرح دعای کمیل صفحه 777

و عصمت یوسف علیه السلام عطا می کند ، به کسی که عمری به وحدانیّت او شهادت می دهد چه خواهد داد ؟!

آری ، لطف و رحمت حضرت دوست ، چیزی نیست که قابل درک باشد و در این مقام ، پای عقل عاقلان و خرد خردمندان و هوش هوش مندان ، لنگ است و کسی را قدرت فهم این حقایق - آن چنان که هست - نیست .

نفی همۀ ناامیدی ها از درگاه الهی

اشاره

گرچه خداوند ، قاهر و غالب است ، ولی در معارف ناب الهی ، یأس و ناامیدی از پروردگار و رحمت او ، امری ناپسند و معصیتی عظیم است .

خداوند ، ناامیدی را حتی از سوی اسراف کاران و گناه کاران نیز نمی پسندد :

« قُلْ یٰا عِبٰادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلیٰ أَنْفُسِهِمْ لاٰ تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّٰهِ إِنَّ اللّٰهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً » (1)

بگو ای بندگان من که [با ارتکاب گناه ] بر خود زیاده روی کردید ، از رحمت خدا نومید نشوید ، یقیناً خدا همۀ گناهان را می آمرزد ؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است .

خداوند ، ناامیدی مؤمن را نمی پسندد ؛ چرا که این وصف ، با ایمان حقیقی سازگار نیست .

حضرت ابراهیم علیه السلام آن موحّد تاریخ ساز می فرماید :