شرح دعای کمیل صفحه 88

همگی در یک وقت عرضه نمی کنند . پاره ای در صبح گاه ، برخی هنگام ظهر و دسته ای بعد از ظهر شیرۀ خود را در معرض قرار می دهند . زنبور عسل گیاه شناس و وقت شناس است ، گل ها را می شناسند و ساعت شیر دهی هر گلی را می داند ، و در همان وقت به سراغ آن گل می رود تا شیره اش را بمکد » (1) .

سپس شیرۀ گل را در کارگاه وجود خود تبدیل به ماده ای شیرین ، مصفّا ، خوشمزه ، انرژی بخش و خوشرنگ می کند که در تمام مواد غذایی جهان بی نظیر و از فاسد شدن مصون است . و علاوه بر همۀ این ها به فرمودۀ قرآن برای انسان ها جنبۀ درمان از بیماری ها دارد : «فِیهِ شِفٰاءٌ لِلنّٰاسِ » (2).

در بارۀ زنبور و زندگی این موجود شگفت انگیز ، صدها کتاب نوشته شده که هر ورقش نشانگر رحمت فراگیر حضرت حق نسبت به همۀ شئون این موجود به ظاهر کوچک ، ولی بسیار بزرگ است .

نعمت بی نظیر هدایت

رحمت الهی و لطف فراگیر آن حضرت اقتضا کرده که انسان را در گوشه ای از ساختمان جهان برای مدتی معیّن جای دهد و او را از انواع مواهب و نعمت ها که از طریق فعل و انفعالات عناصری چون ابر و باد و مه و خورشید و فلک و . . . به دست می آید بهره مند کند و انواع سبزیجات و حبوبات و میوه ها را که از طریق نباتات تأمین می شود در اختیار او گذارد و وی را از گوشت های حلال دریایی و هوایی و زمینی روزی دهد و ابزار و وسائل لازم را برای به پا کردن خیمۀ زندگی برای او