شرح دعای کمیل صفحه 882

امیرالمؤمنین علیه السلام آن عارف عاشق و مناجاتی صادق و به معارف ناطق ، در این بخش از دعا ، تمام درهای رحمت حق را به روی خود باز می بیند و زمینۀ استجابت دعا را از جانب محبوب آماده می نگرد ، به همین خاطر ، خواسته های بسیار با ارزشش را - که خواسته هایی صد در صد معنوی است و انسان را به نهایت کمال و رشد می رساند و همۀ آن ها نشانگر عرفان و معرفت و شناخت کامل و جامع دعا کننده است - از حضرت حق طلب می کند .

از حضرت دوست می خواهد که اعضایش را در راه خدمت به معشوق - که در حقیقت عبادت خالصانه و بندگی کامل است - و نیز خدمت به بندگان مؤمن - که در حقیقت خدمت به خداست - توان مندی و نیرو بخشد .

هرگاه این نیروی معنوی و قدرت روحانی و قوّت ملکوتی ، از جانب حضرت حق به سالک افاضه شود ، لذّتی برای او بهتر و شیرین تر از عبادت و خدمت به عباد حق نخواهد بود .

بر سالک لازم است زمینۀ افاضۀ این نعمت عظیم را که اموری چند است فراهم آورد .

بخش 28

اشاره

شرایط افاضۀ نعمات خاص الهی

1 - اجتناب و دوری از معاشرت و مصاحبت با مردمی که از ایمان و تقوای لازم برخوردار نیستند و آمادگی به دست آوردن ایمان و تقوای لازم را هم از خود نشان نمی دهند و مصاحبت با اولیای الهی و عالمان ربانی و اهل یقین و آنان که بخشی از مراحل سلوک را پیموده اند .