شرح دعای کمیل صفحه 936

وَجُدْ لِی بِجُودِکَ وَاعْطِفْ عَلَیَّ بِمَجْدِکَ

اشاره

، وَاحْفَظْنِی بِرَحْمَتِکَ

( خدایا ! ) و با بخشایش خود در حقّ من بخشش کن ، و با

شرف گسترده ات بر من نظر بنما ، و با رحمتت مرا حفظ کن

درخواست بخشش و کرم الهی

« جود » به معنای بخشش و کرم است و « مجد » نیز معنی کرم گسترده است (1) .

امیرالمؤمنین علی علیه السلام از خداوند خواستار جود اوست ، همان پروردگار رحیم و مهربانی که جود مطلق است و بخشندگی ، عین ذات اوست .

سپس در جمله ای دیگر عرض می کند : خدایا ، مجد و کرامت خویش را مهربانانه (2) بر من گسیل دار .

رحمت الهی ، تنها نگهبان آدمی

-3

فهم و بصیرت ، چنین اقتضا می کند تا در این عالم سراسر مکر و فریب و دنیای آکنده از خطر ، هر انسانی پناه گاه و محافظی برای خود انتخاب کند ، تا خود را در پناه او ببیند و به آن دل گرم باشد . اما کدام نگهبان است که خود محتاج نگهبان دیگر

1- (1)) . « المجد ؛ المروءه والسخاء والکرم والشرف » . لسان العرب : مادۀ « مجد » .
2- (2)) . « عطف » در لغت به معنای بازگشت از جهتی و توجّه به جهت دیگر است ، لکن در غالب استعمال ها بالاخص در این جایگاه ، به توجهی اطلاق می شود که همراه مهربانی باشد ، چنان که در لسان محاوره ای ، کلمۀ « عطوفت » چنین مفهومی را دارا می باشد . در کتب لغت نیز آمده است : « عطفت علیه : أشفقت » . لسان العرب : مادۀ « عطف » .
3- (3)) . « وَاحْفَظْنِی بِرَحْمَتِکَ » .