شرح دعای کمیل صفحه 956

دردم از حد رفت درمانی فرست ای دوای درد بی درمان من

تا به کی سوزد دلم در آتشت رحمی آخر بر دل من جان من

آتش عشقت سراپایم گرفت سوخت خشک و تر ز خان و مان من

راز خود هرچند پنهان داشتم فاش کرد این دیدۀ گریان من (1)

دعای امام حسین علیه السلام

ابن شهر آشوب در مناقب آل ابی طالب از کتاب پرقیمت تهذیب « شیخ طوسی » روایت می کند :

« زنی مشغول طواف خانۀ خدا بود ، مردی هم در ردیف او طواف می کرد . مرد با قصد بد به طرف آن زن دست دراز کرد ؛ دستش به بدن زن چسبید ، طواف هر دو قطع شد ، مأموران هر دو را نزد امیر مکه آوردند . فقها را جهت فتوا در این پیش آمد عجیب خواستند . همه فتوا دادند که این مرد ، خیانت بزرگی را در کنار کعبه مرتکب شده ، باید دستش قطع شود . یک نفر گفت : پیش از قطع دست این گناهکار ، بگذارید به حسین بن علی علیهما السلام خبر دهیم تا او چه نظر دهد ؟ وقتی به حضرت خبر دادند به سوی کعبه آمد . دو دست به دعا برداشت ، به درگاه حق نالید تا دست آن مرد رها شد ، عرضه داشتند او را جریمه کنیم ؟ فرمود : جایی که خدا او را بخشید ، شما چه کنید ؟ » (2) .

دعای نیمه شب زندانی

« در روزگار حکومت « عبداللّٰه بن طاهر » ، برخی از جادّه ها که محل رفت و آمد