شرح دعای کمیل صفحه 961

کرم تو که چون اقرار کنم از من گذشت می کنی ، گفت : از تو گذشتم » (1) .

اکنون ای اکرم الاکرمین ، ما به امید این که با کرم بی نهایتت ، از ما گذشت می کنی ، خاکسارانه به تمام گناهان و خطاهایمان اعتراف می کنیم و به معاصی و خلاف کاری هایمان اقرار می نماییم .

جز خدا را بندگی تلخ است تلخ غیر را افکندگی تلخ است تلخ

زیستن در هجر او زهر است زهر بی وصالش زندگی تلخ است تلخ

جز به عشقش نیست شیرین کام جان روح را افسردگی تلخ است تلخ

گر نبودی مرگ مشکل می شدی در بلا پایندگی تلخ است تلخ

از گناه امروز این جا توبه کن بر ملا شرمندگی تلخ است تلخ

عمر جز در طاعت حق مگذران باطلان را بندگی تلخ است تلخ

تا رسد در تو مدد کن فیض را در رهت واماندگی تلخ است تلخ (2)