نیامده است. اگر می فرمود: «فاستجب»؛ یعنی بعد از مدّت کمی مستجاب می کنم و اگر می فرمود: «ثم استجب»، یعنی بعد از مدّت طولانی).
7. میان دعا و اجابت واسطه ای وجود ندارد: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ».
8. استجابت دعا وعده الهی است: «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ».
9. اگر دعایی مستجاب نشد، لابد به سود ما نبوده است، چون فرمود: «أَسْتَجِبْ لَکُمْ»؛ آنچه را به نفع شما باشد، مستجاب می کنم.
10. دعا نکردن، نشانه تکبّر است. در مقابل دعا، تکبر مطرح شده است: «یَسْتَکْبِرُونَ».
11. دعا درمان تکبّر است: «یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی».
12. استکبار امروز، سرافکندگی فردا را به دنبال دارد. کسانی که امروز مستکبرند، فردا ذلیل خواهند شد: «یَسْتَکْبِرُونَ- داخِرِینَ».
تنها دعای واجب
تنها دعایی که بر هر مسلمانی واجب است که آن را در واجب ترین اعمال خود- نماز- روزی ده مرتبه بگوید، دعای «اهدنا الصّراط المستقیم»(1) است؛ بنابراین، درخواست هدایت به راه مستقیم، مهم ترین دعاست. آری، انسان باید در مقابل راه های متعدّدی که در برابر او قرار دارد، (راه هوس های خود و دیگران، راه وسوسه های شیطان، راه نیاکان و پیشینیان، راه طاغوت ها، راه توقّعات و انتظارات این و آن و راه خدا و اولیای او) هر لحظه و برای هر چیزی از خدا یاری جوید تا او را به راه مستقیم هدایت کند. صراط مستقیم راه کسانی است که خداوند به آنان نعمت ویژه داده است. «صراط الّذین أنعمت علیهم» و آن افراد مشمول نعمت انبیا، صدّیقین، شهدا و صالحان هستند.(2) راه مستقیم، راه خدا و اولیای خداوند و بندگان مخلص خداست. در روایات آمده است که امامان معصوم علیهم السلام می فرمودند: «راه مستقیم، ما هستیم».(3) یعنی نمونه ی عینی و عملی راه مستقیم و اسوه و الگو برای قدم برداشتن در راه، رهبران آسمانی هستند. آنها در دستورات خود درباره ی تمام مسائل زندگی از قبیل کار، تفریح، تحصیل، تغذیه، انفاق، انتقاد، قهر، صلح ، علاقه به فرزند و ...، نظر داده و ما را به اعتدال و میانه روی سفارش کرده اند. خلاصه
1- حمد(1)، 6.
2- نساء(4)، 69.
3- تفسیر نورالثقلین، ج 1، ص20.