- اشاره 10
- قدسی بودن سراسر تاریخ 15
- اشاره 17
- شروع زیبای تاریخ 19
- پیامبران؛ مستقر کنندگان حق در تاریخ 22
- اشاره 24
- جایگاه آخرین پیامبر صلی الله علیه و آله در هستی 24
- جایگاه اهل بیت پیامبر علیهم السلام 28
- نتایج محبّت به اهل بیت علیهم السلام 32
- اشاره 37
- غدیر؛ وعده خداوند برای حفظ اسلام ناب 38
- اَسراری از علی علیه السلام که رسول خدا صلی الله علیه و آله پنهان داشت 56
- اشاره 65
- حقیقت نباید فراموش شود 68
- اشاره 73
- آثار غفلت از موعودِ موجود 74
- احساس حضور در اردوگاه حاکمیت حق 78
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه خشم بزرگ خدا برای کفار 83
- چرا همه چیز از قداست افتاد؟ 88
- توجه به نماد کامل شعور حضوری و قلبی 91
- جایگاه علم امام 95
- مقام اوّل ما خَلَق الله 97
- چشم دوختن به افقی برتر 104
- روزگار ثمردهی کار انبیاء و اولیاء علیهم السلام 107
- نظر به جامعه آرمانی 112
- عصاره هدایت تاریخی خدا 113
- اشاره 118
- نظر به حجت خدا 124
- اشاره 129
- مگر می شود این دوری را تحمل کرد؟! 133
- انتظار؛ عامل وصل 142
- نظر به آینده ای حیاتی 145
- اشاره 155
- عالی ترین تقاضا 158
- تعادل بی منتها 160
حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: «قائم ما که بیاید»،(1)
حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: «قائم ما که بیاید».(2) همه پیامبران می فرمایند: «مهدی ما که بیاید».... پس زحمات همه انبیاء و اولیاء به صورت نهایی و کاملِ آن با ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه به ثمر خواهد رسید.
روزگار ثمردهی کار انبیاء و اولیاء علیهم السلام
نگاه به نهایی ترین مرحله تاریخ، شرط صحیح نگاه کردن به پرتو ربوبیت و هدایت خدا در همه تاریخ است.
آیا نباید منتظر برآیند کارهای انبیاء و اولیا بود؟ آیا خون حسین علیه السلام و اصحاب بزرگ او به عنوان یک درخشش بزرگ فرهنگ هدایت گر، در انتهای تاریخ، خود را به نمایش نخواهد گذاشت؟ مگر یک مادر برای تولد فرزندش نباید صبر کند تا آن فرزند آماده تولد گردد؟ مگر نه این است که او بعد از نُه ماه، فرزند به دنیا می آورد؟ مگر مادرِ روزگار در حیات دائمی خود اجازه می دهد که نطفه هایی که بهترین بندگان خدا یعنی پیامبران و اولیاء معصومین علیهم السلام در زمین آن کاشته اند بی ثمر بماند؟ نگاه کن به واقعی ترین صحنه تاریخ یعنی به مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه روحی لِتراب مقدمه الفداء، و بگو:
«اَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتولِ بِکَرْبَلا»
1- قال علی علیه السلام: «یا کمیل! ما مِنْ عِلْمٍ اِلاّ وَ اَنَا اَفْتَحُهُ وَ ما مِنْ سِرٍّ اِلاّ والْقائمُ یَخْتِمُهُ»، ای کمیل! هیچ علمی نیست مگر این که من آن را گشودم، و هیچ سرّی نیست مگر آن که قائم آن را به انتها می رساند. (تحف العقول ص260)
2- امام صادق علیه السلام به سدیر می فرمایند: قائم ما غیبتی دارد که طولانی می شود.