دعای ندبه : زندگی در فردایی نورانی صفحه 145

صفحه 145

ای فرزند پیغمبر! آیا به سوی تو راه ملاقاتی هست که به حضورت تشرف حاصل شود؟ آیا امروز به فردایی می رسد که به دیدار جمالت محظوظ شویم؟

نظر به آینده ای حیاتی

«مَتَی نَرِدُ مَنَاهِلَکَ الرَّوِیَّهَ فَنَرْوَی»

کی شود که بر جویبارهای رحمت درآییم و سیراب شویم؟

«مَتَی نَنْتَقِعُ مِنْ عَذْبِ مَائِکَ فَقَدْ طَالَ الصَّدَی»

کی شود که از چشمه آب زلال تو ما بهره مند شویم؟ که عطش ما طولانی گشت.

«مَتَی نُغَادِیکَ وَ نُرَاوِحُکَ فَنَقِرَّ عَیْنا»

کی شود که ما با تو صبح و شام کنیم تا چشم ما به جمالت روشن شود؟

«مَتَی تَرَانَا وَ نَرَاکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَی».

کی شود که تو ما را و ما تو را ببینیم، هنگامی که پرچم نصر و پیروزی در عالم برافراشته ای؟

راستی غم دوری تو را چگونه تحمل کنم، مگر این دوری یک دوری عادی است، چگونه انسان می تواند از همه زندگیِ خود جدا باشد، ای همه زندگی. گفت:

در

غم ما روزها بی گاه شد

روزها

با سوزها همراه شد

اگر خودت را نمی بینم، در جانم آتش شوق و توجه به تو بسیار شیرین است و خدا نکند این شوق نماند.

روزها

گر رفت، گو رو، باک نیست

تو

بمان ای آن که جز تو پاک نیست

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه