- اشاره 10
- قدسی بودن سراسر تاریخ 15
- اشاره 17
- شروع زیبای تاریخ 19
- پیامبران؛ مستقر کنندگان حق در تاریخ 22
- اشاره 24
- جایگاه آخرین پیامبر صلی الله علیه و آله در هستی 24
- جایگاه اهل بیت پیامبر علیهم السلام 28
- نتایج محبّت به اهل بیت علیهم السلام 32
- اشاره 37
- غدیر؛ وعده خداوند برای حفظ اسلام ناب 38
- اَسراری از علی علیه السلام که رسول خدا صلی الله علیه و آله پنهان داشت 56
- اشاره 65
- حقیقت نباید فراموش شود 68
- اشاره 73
- آثار غفلت از موعودِ موجود 74
- احساس حضور در اردوگاه حاکمیت حق 78
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه خشم بزرگ خدا برای کفار 83
- چرا همه چیز از قداست افتاد؟ 88
- توجه به نماد کامل شعور حضوری و قلبی 91
- جایگاه علم امام 95
- مقام اوّل ما خَلَق الله 97
- چشم دوختن به افقی برتر 104
- روزگار ثمردهی کار انبیاء و اولیاء علیهم السلام 107
- نظر به جامعه آرمانی 112
- عصاره هدایت تاریخی خدا 113
- اشاره 118
- نظر به حجت خدا 124
- اشاره 129
- مگر می شود این دوری را تحمل کرد؟! 133
- انتظار؛ عامل وصل 142
- نظر به آینده ای حیاتی 145
- اشاره 155
- عالی ترین تقاضا 158
- تعادل بی منتها 160
مترجمان واقعی قرآن اند و بقیه باید قرآن را از آن ها یاد بگیرند. از طرفی فرمود: آن قرآن کریم را که در کتاب مکنون است غیر مطهرون نمی توانند «مَسّ» کنند، و متوجه هستید که نفرمود: غیر مطهرون نمی توانند بدانند، بلکه فرمود: غیر مطهرون نمی توانند با آن حقیقت غیبی قرآن تماس بگیرند. این نشان می دهد که حقیقت قرآن یک امر وجودی و واقعی است و نه اعتباری، و شرط تماس با آن حقیقت مطلق، داشتن طهارت مطلق است، و بقیه به اندازه ای که از نظر طهارت به اهل البیت نزدیک باشند از قرآن بهره دارند. البته لازم است عزیزان متوجه باشند که فرهنگ اهل البیت، فرهنگ طهارت است و از طریق طهارت می توان با قرآن ارتباط داشت. یعنی علمشان را با حفظ طهارت تکوینی خود پایدار نگه می دارند و فلسفه وجود آن همه عباداتی که ما در سیره پیامبر و اهل بیت علیهم السلام می بینیم برای حفظ همین طهارت تکوینی است.
شما در فرازی از دعای ندبه که گذشت متوجه چنین نکته ای یعنی طهارت خاص اهل بیت پیامبر علیهم السلام می شوید و آن را اظهار می دارید که خدایا! ما به چنین مسأله ای ایمان و اعتقاد داریم و سپس در فراز بعدی اظهار می داری:
نتایج محبّت به اهل بیت علیهم السلام
«ثُمَّ جَعَلْتَ أَجْرَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ مَوَدَّتَهُمْ فِی کِتَابِکَ فَقُلْتَ «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبَی»(1)
وَ «قُلْتَ مَا
1- سوره شوری، آیه 23.