- مقدّمه محقّق 1
- آشنایی با مؤلّف 2
- رفع دو اشکال 41
- اما جواب از اشکال اوّل 42
- اما جواب از اشکال دو 43
- مقصد اوّل 63
- در بیان شرطیت نماز زیارت عاشورا 114
- اوّل 114
- دوم 119
- سوم 120
- چهارم 121
- پنجم 121
- چند قضیه راجع به زیارت ایشان 139
- اوّل 139
- دوم 141
- سوم 144
- پنجم 145
- قسمت اول 152
- قسمت دوم 159
- قسمت سوم 168
- قسمت چهارم 177
نشد و برای گرفتن برات به کربلا رفت و با گریه زیاد وارد حرم شد و دو دست خود را از شبکه های ضریح داخل کرد و اصرار کرد که رفقای من می روند و برات مرا هم بده، سبب چه شده بود که به من که زائر شما هستم عطا نفرمودید؟
ناگاه در اثناء اصرار و استغاثه و گریه در میان ضریح کاغذی در دست وی نهاده شد و در میان آن به خط روشن نوشته بود که (فلان بن فلان عتیق من النّار، کتبه حسین بن علی).
سپس آن مرد خارج شده و به رفقای خود می رسد و می گوید: خداوند به شما جزای خیر دهد که زود به من اطلاع دادید که تا ممکن است برگردم و الاّ اگر در بحرین بود مقدور نبود برگشتن! اما رفقای وی بسیار متعجب شدند از این قضیه.
و ضمناً صاحب حدائق متذکر شد اکنون که این کتاب را می نویسم آن دست خط شریف در بحرین در صندوق مشبّکی موجود است و خانه آن مرد قبرستان و زیارتگاه شده است از برای اهالی بحرین.
و حقیر نیز هم قضیه ای مشابه داستان مذکور به یاد دارم که مقام اقتضای ذکر آن را ندارد.
دوم
مرحوم آقا میرزا ابوالمعالی نقل می کند که مردی بود بسیار فاضل و صالح(1) و به جهاد اکبر مشغول بود و شبها را در قبرستان تخته